آمار تازه منابع صحی در نوار غزه نشان میدهد که شمار قربانیان حملات رژیم صهیونیستی به این منطقه از ابتدای اکتوبر ۲۰۲۳ تاکنون به ۶۸ هزار و ۸۵۸ شهید و ۱۷۰ هزار و ۶۶۴ مجروح رسیده است. این ارقام تنها بخشی از فاجعهای است که در سکوت جامعه جهانی همچنان ادامه دارد و هر روز ابعاد تازهای از آن آشکار میشود.
خبرگزاری فلسطینی «وفا» گزارش داده که شفاخانههای نوار غزه در روزهای اخیر پیکر ۲۲ فلسطینی شهید را تحویل گرفتهاند؛ پنج نفر از آنان قربانی حملات تازه و ۱۷ نفر دیگر اجساد برآمده از زیر آوار ویرانههایی هستند که ماهها پیش بر سرشان فرو ریخته است. این واقعیت تلخ نشان میدهد که حتی شمارش دقیق جانباختگان در شرایط کنونی غزه امکانپذیر نیست و آمار واقعی قربانیان احتماناً فراتر از ارقام رسمی است.
نکته قابل تأمل آن است که این آمار وحشتناک در حالی ثبت میشود که رژیم صهیونیستی ادعا کرده به آتشبس متعهد است. اما واقعیت میدانی روایت متفاوتی دارد؛ حملات متناوب، محدودیتهای شدید بر ورود کمکهای بشردوستانه، تخریب مستمر زیرساختهای حیاتی و آوارگی اجباری صدها هزار نفر همچنان ادامه دارد. سازمان دیدهبان حقوق بشر اروپا-مدیترانه نیز روز گذشته (شنبه، ۱۰ عقرب/آبان) در بیانیهای صریح تأکید کرده که نسلکشی در غزه با سر و صدای کمتر و رویکردی جدید پیگیری میشود.
این وضعیت پرسش جدی درباره ماهیت آتشبس و تعهدات بینالمللی مطرح میکند. آتشبسی که در آن همچنان خون ریخته میشود، خانهها ویران میگردد و مردم از دسترسی به نیازهای اولیه محروماند، چگونه میتواند گامی به سوی صلح تلقی شود؟ واقعیت این است که رویکرد کنونی رژیم صهیونیستی بیش از آنکه توقف خشونت باشد، بازتعریف روشهای اعمال فشار و نابودی تدریجی مردم این شهر است.
سکوت جامعه جهانی، بهویژه کشورهای غربی و برخی از دولتهای عربی، در برابر این فاجعه انسانی یکی از تلخترین ابعاد این بحران است. کشورهایی که در دیگر نقاط جهان مدعی حمایت از حقوق بشر و ارزشهای دموکراتیک هستند، در مواجهه با کشتار منظم مردم غزه به تماشاگرانی منفعل بدل شدهاند. این دوگانگی نهتنها اعتبار نهادهای بینالمللی را زیر سوال میبرد، بلکه زمینهساز تداوم جنایات بیکیفر است.
در چنین شرایطی، مسئولیت کشورهای اسلامی، عربی و دولتهای منطقهای دوچندان میشود. دادخواهی بینالمللی، فشار دیپلماتیک جدی و اقدام عملی برای مهار جنایات ضرورتی انکارناپذیر است.
غزه امروز نهتنها صحنه فاجعهای انسانی، بلکه آزمونی برای وجدان جمعی بشریت است؛ آزمونی که تاکنون جامعه جهانی در آن ناکام مانده است و هر روز تأخیر در واکنش، هزینهای سنگینتر بر مردم بیدفاع غزه تحمیل میکند.