به گزارش خبرگزاری معمار؛ هم‌زمان با افزایش اخراج مهاجران افغان از پاکستان، نبود امکانات اسکان و سرپناه برای هزاران خانواده برگشته، به یکی از چالش‌های جدی انسانی در مرزهای افغانستان تبدیل شده است.
در هفته‌های اخیر، هزاران مهاجر بدون داشتن برنامه مشخص برای اسکان، به افغانستان بازگشت داده شده‌اند و بسیاری از آنان شب‌ها را در فضای باز، زیر چادرهای موقت یا حتی بدون هیچ سرپناهی سپری می‌کنند.
در گذرگاه تورخم و سپین‌بولدک، گزارش‌ها حاکی از آن است که صدها خانواده، از جمله زنان، کودکان و سالمندان، بدون دسترسی به آب آشامیدنی، خدمات بهداشتی و کمک‌های بشردوستانه، در وضعیت ناگوار به‌سر می‌برند.
برخی از این خانواده‌ها سال‌ها در پاکستان زندگی کرده‌اند و بازگشت اجباری، آن‌ها را در برابر آینده‌ای نامعلوم قرار داده است.
یک مرد برگشته از کراچی می‌گوید: «هیچ‌جا نداریم برویم، زمین نداریم، خانه نداریم. ما را فرستادند اما در این‌جا هیچ‌کس کمک نمی‌کند.»
نهادهای امدادرسان، از جمله سازمان‌های بین‌المللی، هشدار داده‌اند که در صورت ادامه این روند بدون برنامه‌ریزی، احتمال وقوع بحران انسانی گسترده وجود دارد.
اما کمک‌ها محدود است و حکومت طالبان نیز تا کنون برنامه مشخصی برای اسکان، بازتوانی یا حمایت از این افراد ارائه نکرده است.
در این میان، نبود بودجه، نبود زمین مشخص برای کمپ‌ها و کم‌توجهی به نیازهای اولیه این مهاجران، شرایط را پیچیده‌تر کرده است.
فعالان حقوق بشر و سازمان‌های مدنی از جامعه جهانی خواسته‌اند تا به شکل فوری برای رسیدگی به وضعیت بازگشت‌کنندگان اقدام کند، پیش از آن‌که این بحران به یک فاجعه انسانی تبدیل شود.