گزارشات متعدد انفجار، انتحار و کشتار مردم، در هفته ها و ماه های اخیر نشان دهنده واقعیت تلخی است که در افغانستان وجود دارد و آن چیزی نیست جز نا امنی.
طالبان پس از بیست سال جنگ در افغانستان موفق شد با براندازی نظام جمهوریت، حکومت خود را بر پایه تفکرات خاص خویش نسبت به شیوه حکمرانی، در افغانستان آغاز نماید.
آنان بر خلاف دوره اول حاکمیت خویش که مبتنی بر خشونت و افراط گرایی بود، سعی کردند تا چهره ای نرم تر و منطقی تر از خود به نمایش بگذارند و به نحوی از در تعامل با مردم وارد شوند، از همین رو حکومت خویش را به عنوان یک سرپرست حکومت معرفی نمودند و وعده تشکیل حکومتی متفاوت از نظام فعلی، دادند.
طالبان علاوه بر این، وعده های دیگری هم به مردم دادند که نشان از متفاوت بودن حکومت کنونی آنان نسبت به دور اول تسلط شان بر کابل داشت، لذا وعده هایی همچون امنیت پایدار و سراسری و همچنین پایان جنگ و خونریزی در کشور به طور مرتب از تریبون های طالبان به گوش میرسید.
ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان در ۱۷ آگست سال ۲۰۲۱ گفت، من می خواهم به همه هموطنان اطمینان دهم، چه ترجمان های نیروهای خارجی و چه کسانی که در دولت قبلی فعالیت نظامی و غیرنظامی داشته اند، همه آنها عفو شده و با انتقام روبرو نخواهند شد و هزاران سربازی که ۲۰ سال با ما جنگیدند، بعد از پایان اشغال، همگی عفو شدند، با این حال اما طالبان به این وعده خود عمل نکردند
در همین رابطه، هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان “یوناما” حداقل ۱۶۰ قتل فراقانونی، ۱۷۸ دستگیری خودسرانه، ۲۳ دستگیری بدون اتهام و ۵۶ مورد شکنجه مقامات دولتی و امنیتی سابق توسط مقامات طالبان را بین ۱۵ آگست ۲۰۲۱ تا ۱۵ جون سال ۲۰۲۲ ثبت کرد.
طالبان همچنین در خصوص مبارزه با تروریسم و برقراری امنیت نیز نتواستند به وعده های خود عمل کنندآنها وعده مقابله جدی با شاخه «خراسان» داعش را در افغانستان داده بودند، اما تحولات اخیر و شهادت و مجروح شدن صدها تن از مردم به دنبال حملات انتحاری نشان داد که خطر احیای داعش و همچنین شروع یک جنگ فرقه‌ای و مذهبی دیگر در کشور بسیار جدی است و حکومت ضعیف قومی و قبیله‌ای طالبان نیز قادر نیست این وضعیت بغرنج سیاسی و امنیتی را سامان دهد.
به عنوان نمونه در تاریخ ۳۱ فروردین ۱۴۰۱ بود که در پی وقوع سه انفجار انتحاری در دو مدرسه در منطقه شیعه‌نشین غرب کابل دستکم ۲۶دانش‌آموز شهید و ۱۹ تن دیگر مجروح شدند.
هنوز کفن این کودکان مظلوم خشک نشده بود که روز پنج‌شنبه اول اردیبهشت ۱۴۰۱ خبر رسید در یک حمله انتحاری دیگر به مسجد خاتم الانبیا(ص) شهر مزارشریف (مسجد سه دکان) در مرکز ولایت که گروه تروریستی داعش مسئولیت آن را به عهده گرفت دستکم ۴۵ تن شهید و ۱۰۰ تن دیگر زخمی شدند.
روز جمعه دوم اردیبهشت نیز حمله تروریستی به مسجد اهل سنت شهرستان امام صاحب ولایت قندوز در شمال افغانستان ۶۰ نمازگزار شهید شده و۳۰ تن دیگر نیز زخمی شدند.
صبح روز جمعه ۸ مهر ۱۴۰۱ نیز یک مهاجم انتحاری با ورود به یکی از کلاس‌های آمادگی کنکور در مرکز آموزشی «کاج» در منطقه شیعه‌نشین دشت برچی، مواد همراهش را منفجر کرد که به گفته نمایندگی سازمان ملل در افغانستان در این حمله انتحاری ۳۵ دانش‌آموز شیعه شهید و بیش از ۸۰ تن دیگر نیز مجروح شدند و این روند ادامه داشته تا حملات اخیر که منجر به شهادت و جراحت تعداد زیادی از هموطنانمان گردید.
بنابراین باید گفت امنیت در افغانستان به عنوان یک حلقه مفقوده به حساب می آید که هیچ حکومتی تاکنون نتواسته است آن را برای مردم به ارمغان آورد.
