مقصر شکست نیروهای امنیتی در برابر طالبان کیست؟
استفان جنسن، افسر سابق ارتش ناروی در یک توییت نوشت: اینکه می‌گویند نیروهای نظامی افغانستان علیه طالبان نجنگیدند، دروغی تهوع‌آور است.
افسر سابق ارتش ناروی اظهار داشت نیروهای افغانستان “همانند جهنم” جنگیدند، اما سال ۲۰۲۱ آن‌ها را بدون مهمات، غذا، آب و پشتیبانی هوایی رها کردیم.”
این نظامی ناروی خاطرنشان کرد که امریکا و ناتو وعده حمایت دوامدار از افغانستان را داده بودند، اما ترامپ و بایدن بر خلاف آن وعده، جنگ را پایان دادند. او تاکید کرد که پس از سال ۲۰۱۴ جنگ علیه طالبان نه توسط ایالات متحده و ناتو، بلکه توسط دولت افغانستان انجام می‌شد.
افسر سابق ارتش ناروی در افغانستان می‌گوید توافق دوحه و خروج نظامیان خارجی ضربه مهلکی به نیروهای افغانستان وارد کرد. به گفته وی، ترامپ بدون دخالت دولت افغانستان توافق دوحه را با طالبان امضا کرد و بایدن آن را به بدترین شکل ممکن اجرا کرد.
استفان جنسن نوشته است که نیروهای افغانستان برای جنگیدن متعهد بودند، اما « نتیجه این تئاتر سیاسی برای افغانستان فاجعه بار بود.»
براساس سخنان آقای جنسن و به باور کارشناسان، نیروهای خارجی مستقر در افغانستان، هیچ حمایتی در جهت تقویت و تجهیز ارتش افغانستان انجام ندادند. خروج یکباره و بدون برنامه‌ی نیروهای خارجی از افغانستان نقطه شروع شکست نیروهای امنیتی افغانستان به شمار می‌آید. کشورهای غربی به دنبال استقلال و خود کفایی افغانستان نبودند بلکه آنان با هدف اشغال و تامین منافع خویش در افغانستان حضور یافته بودند.
در قضیه شکست نیروهای امنیتی و تسلط طالبان در افغانستان نمی‌توان نیروهای امنیتی را مقصر دانست زیرا آنان از مقامات بالا تر دستور می گرفتند. با این حال آنان تمام تلاش را برای حفظ تمامیت ارضی افغانستان می‌نمودند، اما با کمال تاسف، دست‌های پشت پرده و خیانت‌های نابخشودنی سبب شد تا رشته کار از دست ارتش خارج شود و آنان نتوانند در مقابل طالبان ایستادگی کنند.
بسیاری از کارشناسان توافقات پشت پرده میان میان طالبان و آمریکا در دوحه را عامل فروپاشی نظام جمهوریت می‌دانند و معتقدند که آمریکا پس از آنکه نتوانست به اهداف خود در افغانستان دست‌یابد، تصمیم برآن گرفت تا با تحویل افغانستان به طالبان، خود را از گرداب بحران در افغانستان نجات دهد.
آنچه اهمیت دارد این است که کشورهای غربی، با هدف تامین امنیت و برقراری دموکراسی به سایر کشورها لشکر کشی نمی‌کنند؛ بلکه آنان اهداف دیگری دارند که چیزی جز اشغال و به غارت بردن منابع و سرمایه های ملت‌ها نمی‌باشد. شاهد این مدعا این است که در شرایط کنونی که مردم افغانستان با نقض گستره حقوق بشر هستند، کشورهای غربی چه اقدامی برای حمایت از آنان انجام داده است؟
بنا بر این شکست نیروهای امنیتی افغانستان نتیجه کم کاری و شانه خالی ساختن آنان از وظیفه نبوده بلکه خیانت‌های سران حکومت و توطئه غربی‌‌ها این اتفاق را در افغانستان رقم زد تا کشور، یک‌شبه تحویل نیروهای طالبان شود و دستاوردهای گوناگون ملت ما در خاک دفن شود.