بعد از ممنوعیت کار زنان در ادارات غیر دولتی، داکتران زن تنها کسانی هستند که اجازه کار را دارند. شماری از این داکتران می‌گویند، با وجود اینکه کار می‌کنند، ولی با مشکلات و چالش‌های زیادی مواجه هستند.
این داکتران می‌گویند، نیروهای حکومت سرپرست افغانستان با وضع قوانین سخت‌گیرانه باعث دلسردی داکتران زن شده است.
شماری از زنان داکتر که در برخی از شفاخانه‌های شخصی کار می‌کنند می‌گویند که افراد طالبان در تمام بخش‌های کاری آن‌ها دخالت می‌کنند.
عاتکه حسینی یکی از داکتران در شهر کابل به خبرگزاری معمار می‌گوید، بعد از روی کار آمدن دوباره طالبان کار کردن برای داکتران زن بسیار دشوار شده است.
خانم حسینی می‌افزاید که افزایش مالیات، قوانین سخت‌گیرانه، حجاب اجباری، جدا بودن بخش زنان از مردان از مشکلاتی است که طالبان بر آن‌ها وضع کرده است آتیکه می‌گوید: وقتی یک طالب زنش را برای تداوی به شفاخانه می‌آورد داکتر زن را اجازه نمی‌دهد که با همسرش تنها باشد و معاینه‌اش کند، حتا اجازه نمی‌دهد که زنش چادری خود را از صورت‌اش بردارد، در حالی که هیچ مردی حضور ندارد ولی بازهم افراد طالبان چنین برخورد می‌کنند.
این در حالی است که چند ماه پیش حکومت سرپرست، زنان را از کار در ادارات خصوصی منع کرد؛ بخش صحت در این میان استثنا است. آنان در بخش صحی می‌توانند سر کار بروند و معاش دریافت کنند. زنانی که در ادارات دولتی کار می‌کنند، هفته یک بار به خاطر امضا کردن حاضری‌شان به اداره می‌روند و معاش دریافت می‌کنند. حکومت گفته است که به جای این زنان باید یکی از مردان این زن به جایش کار کند.
عاتکه حسینی می‌گوید: اولین کار طالبان این بود که به ما دستور داد در داخل شفاخانه حجاب اسلامی را رعایت کنیم، دست‌کش بپوشیم، ماسک بزنیم، طوری که فقط چشمان ما معلوم شود. بعد از این اقدام‌شان بخش زنان و مردان را جدا کرد، چندی نگذشت که بخش مردان را تعطیل کرد و کارمندان مرد همه بیکار و خانه‌نشین شدند.
وی می‌افزاید: مالیات زیاد نیز یکی از مشکلات جدی برای زنان است. در شرایط کنونی کار نیست، ما از کرایه دکان باقی می‌شویم، ولی وقتی کارمندان مالیات می‌آیند یک رقم بسیار بلند را درخواست می‌کنند. در صورتی که پیش از این مالیات کم بود ولی در دو سال اخیر چند برابر شده است.
داکتران زن تنها کسانی هستند که اجازه کار در بیرون از خانه را دارند. آن‌ها نیز با محدودیت‌ها و چالش‌های جدی مواجه هستند، توهین و تحقیر، بر خورد زن‌ستیزانه وعدم استقلالیت در کارهای‌شان از مشکلاتی است که برخی از داکتران زنان آن را تایید کرده است.
از سوی هم جواهر احمدی داکتر داخله اطفال به خبرگزاری معمار می‌گوید: وضعیتی که برای زنان پیش آمده حتا روی اخلاق و روابط صاحبان کار نیز تاثیر کرده است، حتا همراهان مریضان به یک داکتر زن توهین و تحقیر می‌کنند. چون زن در شرایط کنونی هیچ ارزش و جایگاهی ندارد و مردم عادی نیز به خود حق می‌دهند که با ما برخورد توهین‌آمیز داشته باشند.
احمدی می‌گوید، نیروهای امر به معروف و نهی از منکر هرازگاهی به محل کارشان می‌آیند و تاکید دارند که باید «لباس‌های اسلامی» بپوشند. وی افزود: آن‌ها در کارهای ما مداخله می‌کنند و هیچ داکتر زن نمی‌تواند مریض مرد را بیبند و هیچ داکتر مرد هم نمی‌تواند مریض زن را بیبند.
وی همچنان گفت که نیروهای طالبان در شفاخانه بخش مردان را از بخش زنان جدا کرده است و این کارشان یک چالش جدی را برای شفاخانه ایجاد کرده است.
احمدی می‌افزاید: اگر طالبان اجازه نمی‌دهند که داکتر مرد به مریض زن رسیدگی کند، پس آن‌ها باید دروازه‌های مکاتب و دانشگاه‌ها را باز کند تا زنان و دختران باسواد و داکتر داشته باشیم در غیر آن صورت در آینده هیچ داکتر زن نخواهد بود. اگر طالبان دیگر بخش‌ها را اجازه نمی‌دهند حداقل بخش علوم طبی را اجازه دهند چون داکتران زن نجات‌دهنده جان هزاران زن است.
