در غزه، جایی که نان به خون آغشته است و کودکی هنوز فرصت گریه کردن نیافته جان میدهد، جهان با یکی از بزرگترین تراژدیهای انسانی معاصر روبهروست. در حالیکه اسرائیل به جنایات خود ادامه میدهد و امریکا همچنان پشتیبان اصلی این تروریزم دولتی است، سکوت شرمآور دولتهای عربی و همکاریهای تجاری آنان با تلآویو، لکه ننگی بر تاریخ اسلام و انسانیت است. در این میان، تنها مردم آزاده جهان و محور مقاومت در منطقه است که در کنار کودکان بیپناه فلسطین ایستادهاند.
گزارش اخیر وزارت بهداشت غزه که مرگ سه کودک دیگر بر اثر گرسنگی در یک شبانهروز را تأیید کرده، بار دیگر نشان داد که بحران در غزه دیگر صرفاً یک جنگ نیست، بلکه یک پروژه «نسلکشی» است. ۳۸۷ نفر از جمله ۱۳۸ کودک تنها به دلیل گرسنگی جان باختهاند؛ آماری که وجدان انسانی را به لرزه درمیآورد. این مرگها نه فقط حاصل بمب و گلوله اسرائیل، بلکه نتیجه محاصره، قحطی ساختگی و حمایت مستقیم امریکا و سکوت همپیمانان عرب و غربی است. پرسش این است: حقوق بشر کجاست وقتی کودکی فلسطینی حتی از جرعهای شیر محروم میماند؟
ایالات متحده امریکا که خود را پرچمدار آزادی و حقوق بشر معرفی میکند، در عمل بزرگترین حامی تروریزم دولتی در جهان است. ارسال میلیاردها دالر کمک نظامی، تأمین بمبهای هدایتشونده و وتوی مکرر قطعنامههای ضد اسرائیلی در شورای امنیت، سندی آشکار بر شراکت واشنگتن در جنایات غزه است. وقتی هزاران کودک از گرسنگی جان میدهند، سکوت امریکا و تداوم حمایتهایش نشان میدهد که شعارهای حقوق بشری این کشور چیزی جز فریبکاری و ابزار سلطه نیست. امریکا باید در دادگاه وجدان جهانی بهعنوان شریک جنایات اسرائیل محاکمه شود.
اسرائیل امروز مصداق بارز تروریزم دولتی است؛ رژیمی که بهجای مبارزه با دشمن نظامی، کودکان، زنان و غیرنظامیان را هدف قرار داده است. از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون بیش از ۲۰ هزار کودک به دست نیروهای اسرائیلی کشته شدهاند؛ آماری که نه تنها وجدان انسانی بلکه بنیادهای حقوق بشری بینالمللی را به لرزه میاندازد. کشتن نوزادان، محاصره غذایی و تخریب بیمارستانها هیچ توجیه نظامی ندارد. اینها ابزارهای نسلکشی است و اسرائیل باید به عنوان یک رژیم کودککش در تاریخ ثبت شود.
اما دردناکتر از جنایت اسرائیل، سکوت و حتی همدستی برخی دولتهای عربی و به ظاهر اسلامی است. عربستان سعودی، امارات، قطر، اردن، مصر و ترکیه، نهتنها کمکی جدی به مردم غزه نکردهاند، بلکه با رژیم کودککش روابط تجاری، اطلاعاتی و دیپلماتیک برقرار کردهاند. این خیانت آشکار به آرمان فلسطین و به آموزههای صریح اسلام است که مسلمانان را به یاری مظلوم فرا میخواند. شرم و لعنت بر این حکومتها که در حالیکه حتی مسیحیان اروپا، امریکا و امریکای لاتین برای حمایت از غزه به خیابانها آمدهاند، اما آنان منافع اقتصادی و سیاسی خود را بر خون کودکان ترجیح دادهاند.
برخلاف سکوت دولتهای عربی، این مردم آزاده جهان بودند که وجدان بشری را بیدار نگه داشتند. تظاهرات میلیونی در اروپا، امریکا، استرالیا، کانادا، جاپان، کوریا و امریکای لاتین نشان داد که حقیقت هنوز خاموش نشده است. آنان، فارغ از دین و نژاد، با صدای بلند فریاد زدند که اسرائیل یک رژیم آپارتاید و کودککش است. این همبستگی انسانی مایه امید است که هنوز در تاریکی جنگ، شعلهای از انسانیت روشن مانده است.
در این میان ج.ا.ایران، یمن و حزبالله لبنان با تمام فشارها و تحریمها، شجاعانه در کنار مردم فلسطین ایستادهاند. کمکهای انسانی، سیاسی و حتی نظامی آنان، توازن قدرت را تا حدی حفظ کرده و به فلسطینیان نشان داده که تنها نیستند. این کشورها و جریانها برخلاف حکومتهای بیغیرت عربی، نشان دادند که اسلام هنوز زنده است و انسانیت هنوز در منطقه ریشه دارد.
غزه امروز آیینه تمامنمای بحران اخلاقی، سیاسی و انسانی جهان است. یک سو امریکا و رژیم صهیونیستی با تروریزم دولتی و حمایت از نسلکشی قرار دارند؛ سوی دیگر، دولتهای عربی و ترکیه که با خیانت تاریخی، همدست دشمنان امت اسلامی شدهاند؛ و در مقابل، مردم آزاده جهان و محور مقاومت ایستادهاند که هنوز انسانیت را پاس میدارند. آینده فلسطین شاید در کوتاهمدت خونین و تاریک باشد، اما در بلندمدت این ایستادگی، وجدان جهانی را بیدار خواهد کرد. تاریخ فراموش نخواهد کرد که چه کسانی در کنار کودک فلسطینی ایستادند و چه کسانی با قاتلان او دست دادند. این آزمونی است برای بشریت؛ آزمونی که نتیجهاش سرنوشت آینده عدالت و آزادی را رقم خواهد زد.