مردم افغانستان قربانی سیاست بازی‌های حاکمان داخلی و خارجی

وزیر خارجه امریکا که در انستیتوت سیاسی دانشگاه شیکاگو صحبت می‌کرد، گفت که طالبان نمی‌توانند آنچه را که می‌گویند انجام دهند یا نمی‌خواهند آن را انجام دهند.
بلینکن گفت: «ما دیدیم که طالبان یا نتوانستند یا نمی‌خواستند آنچه را که جامعه جهانی و ایالات متحده امریکا از آن‌ها انتظار داشتند انجام دهند. انتظار این بود که از حقوق همه افغان‌ها از جمله زنان و دختران محافظت کنند، اما این عقب‌نشینی بزرگ آن‌ها از تعهدات‌شان بود و ما در حال بررسی راه‌هایی برای پاسخ‌گویی به این اقدامات هستیم.»
کشکمش‌ها میان ایالات متحده و طالبان از دیر باز ادامه داشته و آنان یکدیگر را متهم به نقض تعهدات دوحه می ‌نمایند اما آنچه و اضح و روشن بوده این است که قربانی اصلی، مردم و به خصوص زنان و دختران افغانستان از این سیاست بازی هاست.
طالبان یا توان تحول آفرینی در عرصه ملی را ندارند یا قصد انجام اقدامات اصلاحی را در زمینه های کلان کشوری نداشته اند. ولی آنچه از عملکرد طالبان و سیاست های آنان به دست آید، گزینه دوم را تقویت می نماید، گرچند طالبان تجربه و دانش اداره یک کشور با ابعاد گوناگون نیازها و چالش های فرا رو را دارا نبوده ‌اند.
طالبان با اندیشه و عقایدی که دارند، مشخص است که به خاطر توافق یا امر و سایرین از مواضع خود عقب‌نشینی نمی‌نمایند زیرا آنان به خاطر همین افکار و باورها بود که سالها جنگیدند و مسلما آن‌را ساده و آسان از دست نمی‌دهند.
آمریکا نیز نه تنها برنامه‌ی مشخصی برای اداره افغانستان نداشت بلکه با بی‌تدبیری و سراسیمگی، افغانستان را به دست طالبان سپرد وحال انتظار دارد که طالبان به خواسته‌های آنان تن دهد. اکنون نیز ایالات متحده سیاست مشخصی در برابر طالبان نداشته و دچار سیاست روزمرگی و نامشخص در قبال طالبان می‌باشند.
مردم افغانستان در شرایط کنونی نیاز به یک اداره کارآمد و همه شمول دارد تا حقوق ملت افغانستان در سایه آن ضایع نگشته و هر تبعه‌ی افغانستان خود را در آن سهیم و شریک بدانند. زیرا در افغانستان نه حکومت دست‌نشانده و نه حکومت خودکامه توان حکمرانی دائمی بر مردم را نخواهد داشت لذا در آینده این مردم اند که تعیین می‌نمایند که چه کسی در راس امور و اداره کشور باشد.