در آستانه دو سالگی تسلط طالبان بر افغانستان اکنون این پرسش مطرح است که آیا «بحران سیاسی» که برخی کارشناسان افغانستانی از آن نام برند قابل حل است یا ادامه خواهد داشت!
برخی آگاهان مسایل سیاسی افغانستان معتقدند تا زمانی که یک حکومت توسط آراء و تصمیم جمعی مردم در کشور شکل نگیرد بحران فعلی ادامه خواهد داشت.
در همین حال، محمد رادمنش، معاون سخنگوی پیشین وزارت دفاع افغانستان در خصوص عوامل بن‌بست سیاسی فعلی کشور می‌گوید که عوامل این بن‌بست و بحران، عدم به رسمیت شناختن طالبان توسط مجامع بین‌المللی است.
این نظامی پیشین افغانستان در بخش دیگر صحبت‌هایش نسبت به احتمال حضور گروه‌های هراس‌افکن در افغانستان اظهار نگرانی می‌کند.
آقای رادمنش در خصوص راه حل بن‌بست سیاسی افغانستان می‌گوید که «اجراآت روی مواد توافقنامه دوحه و کسب مشروعیت ملی و بین‌المللی، راه حل این بحران است»
از سوی هم، سمانه احمدی (نام مستعار) استاد دانشگاه و فعال مدنی در صحبت با خبرگزاری معمار می‌گوید: «خوش‌خیالی است اگر فکر کنیم بحران سیاسی فعلی افغانستان با وجود طرز تفکر فعلی طالبان و حکومت تک قومی آنان قابل حل باشد. این بحران با وجود حکومت فعلی ادامه خواهد داشت.»
بانو احمدی همچنان به ریشه‌های بحران امروزی کشور اشاره کرد، عنوان کرد: «بحران امروزی افغانستان جنبه‌های داخلی دارد و جنبه‌های خارجی. عمده‌ترین جنبه داخلی آن عدم اجماع نیروهای سیاسی و اجتماعی حداقل در این بیست سال اخیر برای تشکیل یک حکومت سالم با پایه‌های محکم اجتماعی و برآمده از آرای واقعی مردم افغانستان است. نبود چنین حکومت سالم و مردمی به مرور زمان باعث شد که پایه‌های داخلی نظام پیشین سست شود و سپس با وارد شدن چندین تکانه سیاسی و نظامی به گونه غیرقابل تصور یک‌شبه سقوط کند.»
وی همچنان برخی کشورهای خارجی را متهم به سقوط نظام پیشین افغانستان کرده، افزود: «عمده‌ترین جنبه خارجی بحران امروزی افغانستان طی دو دهه اخیر نقش منفی و مخرب امریکا در قضایای سیاسی افغانستان بود که در دو سال اخیر نظام جموریت، بدون درنظرداشت خواست مردم افغانستان مذاکرات ننگین دوحه را با طالبان پیش بردند. این مذاکرات به مرور زمان زمینه را برای چنین بحران و سقوط نظام به آن شکل مفتضحانه، فراهم کرد.»
این استاد پیشین دانشگاه راه حل بحران سیاسی افغانستان را به میان آمدن “حکومت انتخابی” می‌داند: «راه حل این بحران طاقت‌فرسا تشکیل حکومت انتخابی است که برآمده از آرای واقعی تک تک مردم باشد. در غیر آن افغانستان با حاکمیت یک گروه و یک قوم خاص نمی‌تواند کشوری امن، باثبات و مترقی برای همه مردم باشد. این یک واقعیت است. »
گفتنی است با اینکه نزدیک به دو سال از عمر حکومت طالبان در افغانستان می‌گذرد اما تاهنوز هیچ کشور و نهاد بین المللی حکومت این گروه را به رسمیت نشاخته است. برخی کشورها تشکیل حکومت همه شمول و همچنین رعایت موازین و قوانین حقوق بشری در افغانستان را شروط به رسمیت‌شناسی طالبان عنوان کرده‌اند.
