با تدوام منع تحصیل و کار زنان در افغانستان، بسیاری از دختران و زنان با مشکلات متعددی دست به گریبانند. بیکاری، بلاتکلیفی، عدم اجازه کار و باز ماندن از تحصیل، دختران کشور را در معرض آسیب های روحی و اقتصادی قرار داده است.
در دنیای امروز که زنان نقش بزرگی در حوزه‌های علمی، فرهنگی و سیاسی ایفا می‌نمایند، بانوان افغانستان از ابتدایی ترین حقوق که همان آموزش و کار است محروم شده اند.
حکومت طالبان در توجیه چنین مقررات، دلیلی را به صورت روشن و صریح ارائه نکرده است اما گفته می‌شود که نگاه دینی در امور زنان، دلیل وضع چنین مقررات می‌باشد.
با مراجعه به منابع معتبر دینی و بازخوانی سیره پیامبر اسلام و بزرگان دین، فراگیری علم و دانش نه تنها نکوهش نگردیده بلکه از آن به عنوان فضیلت و امری واجب یاد شده است.
اگر حکومت طالبان، موانعی را در خصوص تحصیل زنان که مغایر با افکار واعتقادات خود می‌نگرند، باید اهتمام به رفع آنان نمایند نه اینکه اصل صورت مساله را نادیده بگیرند.
اگر محدودیت‌هایی که طالبان از جانب دین بر مردم وضع می‌کنند که توجیه عقلانی و دینی را به همراه نداشته باشد، باعث بدبینی نسبت به دین می‌گردد که در این صورت نه تنها خدمتی به دین نمی‌شود بلکه ظلمی به ساحت مقدس اسلام خواهد گردید.
بنابراین اداره طالبان در مورد چنین تصمیماتی، حساب شده و منطقی رفتار نمایند تا حقوق بخش کثیری از جامعه که همان زنان و دختران است ضایع نشده و نیز فرصت وهن دین به دشمنان اسلام داده نشود.
در نتیجه با مدیریت معقول، بهره‌گیری از سیره پیغمبر اسلام و بزرگان دین و با در نظر گرفتن واقعیت‌های جامعه، بهترین راهکار را در این خصوص اتخاذ نمایند، تا شاهد ظلم ناخواسته بر زنان و دختران نباشیم.
