قطعنامه شورای امنیت علیه طالبان؛ آغاز مطالبه‌گری و پایان مماشات

با صدور قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل علیه ممنوعیت کار زنان، صفحه جدیدی از تغییر رویکردها با طالبان ایجاد گردیده‌است. طالبان با وضع محدودیت و محروم ساختن زنان از حقوق اولیه، عملا زنان را از صحنه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، حذف نموده و نه تنها به خواست ملت افغانستان توجه نداشته بلکه خطاب به مجامع بین‌المللی می‌گویند که این قبیل اقدامات، مساله داخلی بوده و ربطی به دیگران ندارد.
با این حال، سازمان ملل متحد و کشورهای جهان همواره از طالبان می‌خواهند که به تعهدات خود پایبند باشند و مساله آموزش و کار زنان را به رسمیت بشناسند؛ اما طالبان به این مطالبه ملی و بین‌المللی توجهی ننموده و باعث گردید تا شورای امنیت سازمان ملل برای اولین بار، بر این موضوع ورود نماید و با اکثریت آراء، اقدامات طالبان را محکوم کرده و از آنان خواستند تا حقوق زنان را به رسمیت بشناسند.
در همین راستا، نگرانی‌ها تنها به مساله تحصیل و کار زنان ختم نمی‌شود و جهان در موارد متعددی از ناحیه افغانستان احساس خطر می‌کند که عمده‌ترین آنها رشد اقدامات تروریستی از خاک افغانستان است. وزیر دفاع روسیه گفته است که گروه‌های افراطی مستقر در افغانستان فعالیت‌های خود را در کشورهای آسیای میانه افزایش داده‌است.
روسیه از جمله کشورهایی های که مناسبات نزدیک با طالبان دارند به شمار می‌آید اما اظهارات آقای شایگو این واقعیت را روشن می‌سازد که کشورهای منطقه به شدت نگران نفوذ داعش از خاک افغانستان هستند.
طالبان در حوزه حکومت‌سازی مبتنی بر خواست مردم و رضایت جامعه‌جهانی موفق نبوده و عملکرد های آنان در موضوعات متعدد، انتقادات زیادی را چه در داخل و چه در خارج از افغانستان به دنبال داشته است. وضع محدودیت‌های شدید علیه زنان و دختران، نقض گسترده حقوق بشر و سرکوب مخالفان و منتقدان، تهدیدات گروه‌های تروریستی و تجارت مواد مخدر از انتقادهای عمده مجامع بین‌المللی از گروه طالبان بوده است.
به نظر ‌می‌رسد که با صدور قطعنامه شورای امنیت علیه طالبان، دوران مماشات و نادیده گرفتن اقدامات طالبان به پایان رسیده و فصل جدیدی از مطالبه گری از طالبان در جهان شکل گیرد زیرا طالبان با سکوت سازمان‌های بین المللی و موضع گیری‌های منفعلانه جهانی، شرایط را برای إعمال سیاست‌های محدودیت آفرین و حذفی خود فراهم دیده بود.
انتظار می‌رود که شورای امنیت و همچنین سایر کشورهای عضوسازمان ملل متحد به وظیفه ذاتی خویش که همان تامین حقوق ملت‌هاست، به خوبی عمل نماید و طالبان را متقاعد به پذیرش حقوق ملت افغانستان نماید.