قاچاق کودکان اوکراینی؛ رسوایی غرب و بن‌بست اخلاقی جهان

نویسنده: دکتر لنگرزاد

گزارشی تکان‌دهنده که از سوی خبرگزاری ریا نووستی منتشر شده و به نقل از واسیلی پروزوروف، افسر پیشین سازمان امنیت اوکراین (SBU)، ارائه گردید، حاکی از آن است که بنیاد اولِنا زلنسکا، همسر رئیس‌جمهور اوکراین، در قاچاق کودکان اوکراینی به غرب و حتی فروش آنان نقش دارد. این ادعا بار دیگر چهره‌ی تاریک غرب، به‌ویژه امریکا را عیان می‌کند؛ جایی که با شعار «حقوق بشر» و «دموکراسی» وارد میدان می‌شود، اما در واقع به ویرانی کشورها، فاجعه انسانی و تجارت هولناک کودکان دامن می‌زند.

امروز، اوکراین نه‌تنها صحنه‌ی جنگ و خونریزی است، بلکه به میدان آزمایش پروژه‌های غیراخلاقی و غیرانسانی غرب تبدیل شده است. امریکا و متحدانش با حمایت بی‌چون‌وچرا از رژیم زلنسکی، این کشور را به آتش کشیدند و اکنون خبرهایی منتشر می‌شود که بنیاد خانوادگی رئیس‌جمهور اوکراین نیز در قاچاق کودکان بی‌گناه نقش داشته است. این فاجعه، هم از حیث انسانی و اخلاقی، و هم از منظر سیاسی و ژئوپولیتیک، تصویری روشن از ماهیت واقعی غرب و دست‌نشاندگانش ارائه می‌دهد.

ایالات متحده امریکا، همانند بسیاری از نقاط دیگر جهان، بار دیگر با یافتن یک مهره‌ی دست‌نشانده – این بار ولودیمیر زلنسکی – کشوری را به میدان جنگ بدل ساخت. سیاست دیرینه‌ی واشنگتن آن است که با دمیدن در آتش اختلافات و ایجاد جنگ داخلی یا منطقه‌ای، فضا را برای حضور خود به نام «دموکراسی» و «حقوق بشر» فراهم آورد. اوکراین، نمونه‌ی کلاسیک این سیاست است؛ کشوری که در سایه‌ی دخالت مستقیم غرب، به خون و آتش کشیده شد و امروز فرزندانش در بازارهای سیاه قاچاق انسان سرنوشت‌شان معامله می‌شود.

طبق گزارش ریا نووستی و شهادت پروزوروف، هزاران کودک اوکراینی سرنوشت نامعلومی دارند. بخشی از آنان به دام شبکه‌های پدوفیلی، پورنوگرافی و قاچاق اعضای بدن افتاده‌اند. این حقیقت تلخ، نه‌تنها چهره‌ی ضدانسانی غرب را نشان می‌دهد، بلکه پرده از اعتماد کورکورانه‌ی مردم اوکراین به وعده‌های امریکا و اتحادیه اروپا برمی‌دارد. آینده‌ی اوکراین، با نابودی نسل‌های معصوم، تاریک ‌تر از همیشه می‌نماید.

یکی از ابعاد تکان‌دهنده‌ی این گزارش، دخالت بنیاد اولِنا زلنسکا، همسر رئیس‌جمهور اوکراین، در قاچاق کودکان است. اگر این اتهام درست باشد، می‌توان گفت که نه‌تنها رئیس‌جمهور، بلکه خانواده‌ی او نیز شریک مستقیم این جنایت هستند. در تاریخ صهیونیسم، بی‌اعتنایی به جان ملت‌ها، خصوصاً کودکان، مسبوق به سابقه است و زلنسکی و همسرش با تبار یهودی-صهیونیستی خود، بار دیگر این لکه‌ی ننگ را تکرار می‌کنند.

ماجرای نامه‌نگاری در این فاجعه خود نمادی از ریاکاری سیاستمداران غربی است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، اخیراً نامه‌ای را از سوی همسرش ملانیا منتشر کرد که خطاب به ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، نوشته شده بود. در این نامه، ملانیا ترامپ ظاهراً با لحنی انسان‌دوستانه از پوتین خواسته بود که برای حفاظت از کودکان تلاش کند. ترامپ نیز این نامه را در جریان نشستی در آلاسکا به دست پوتین رساند و رسانه‌های غربی از آن بهره‌برداری تبلیغاتی کردند.

اما نکته مهم آن است که در همان زمان، فاینا ساونکووا، دختر خانمی از لوگانسک که سال‌ها زیر آتشباری ارتش اوکراین زندگی کرده، نامه‌ای سرگشاده به ملانیا ترامپ نوشت. او در این نامه با صراحت، ولودیمیر زلنسکی را مسئول مستقیم مرگ و رنج کودکان دونباس معرفی کرد و از همسر رئیس‌جمهور آمریکا خواست تا صدای کودکان قربانی باشد و برای توقف این تراژدی اقدامی واقعی انجام دهد.

با وجود این، هیچ واکنش جدی از سوی ملانیا یا ترامپ به نامه‌ی این دختر مظلوم دیده نشد. آن‌ها تنها به نمایش رسانه‌ای نامه خود به پوتین بسنده کردند و رنج واقعی کودکان جنگ‌زده را نادیده گرفتند. این سکوت و بی‌توجهی نشان داد که برای سیاستمداران غربی، حتی جان کودکان نیز به ابزاری در بازی‌های سیاسی بدل می‌شود؛ آن‌ها به جای آنکه مدافعان حقیقی کودکان باشند، تنها از فاجعه‌ها برای مقاصد تبلیغاتی بهره می‌برند.

اشتباه تاریخی ملت اوکراین
ملت اوکراین با انتخاب زلنسکی، بزرگ‌ترین اشتباه تاریخی خود را مرتکب شد. آنان زمام امور کشور را به دست فردی سپردند که نه‌تنها به منافع ملی اوکراین پایبند نیست، بلکه به عنوان یک صهیونیست، نابودی ملت را ابزاری برای جلب رضایت واشنگتن و تل‌آویو می‌بیند. اوکراین و روسیه، هر دو ملت‌های اسلاوی، هم‌نژاد و هم‌مذهب‌اند؛ اما زلنسکی با دمیدن در کینه‌های قومی، مردم دو کشور اسلاوی به جان هم انداخت تا جمعیت اوکراین کاهش یابد و زمینه برای نفوذ یهودیان مهاجر فراهم گردد.

تردیدی نیست که روزی با پایان جنگ و سقوط رژیم اوکراین، زلنسکی و همسرش به امریکا یا اسرائیل خواهند گریخت. برای این زوج صهیونیست، نابودی اوکراین و مرگ هزاران کودک، هیچ اهمیتی ندارد. آنان نه به ملت اوکراین تعلق خاطر دارند و نه به آینده این کشور؛ آنان تنها دست‌نشاندگان غرب‌اند.

تراژدی کودکان اوکراینی، آینه‌ای تمام‌قد از ماهیت واقعی غرب و صهیونیسم جهانی است؛ جایی که انسانیت، اخلاق و حقوق کودک قربانی مطامع سیاسی و مالی می‌شود. ایالات متحده و متحدانش با شعار دروغین دموکراسی، اوکراین را به ویرانه‌ای بدل کردند و دست‌نشاندگانشان، از زلنسکی تا همسرش، در تاراج آینده این ملت شریک شدند. امروز، تاریخ بار دیگر شاهد است که اعتماد به غرب، نه آزادی و پیشرفت، بلکه خون، اشک و نابودی نسل‌ها را به ارمغان می‌آورد. آینده‌ی اوکراین تنها زمانی روشن خواهد شد که این ملت از قید دست‌نشاندگان غربی رها گردد و استقلال واقعی خود را بازیابد.