فلسطین؛ آزمون وحدت یا میدان سازش؟

فلسطین، قبله اول مسلمانان، نماد مظلومیت و مقاومت است. امروز بیش از هر زمان، حمایت از فلسطین به عنوان ستون فکری و عملی وحدت امت اسلامی مطرح است. برائت، یعنی ایستادن در کنار فلسطین و اعلام نفرت از پروژه‌های عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی که در قطعنامه‌های برخی دولت‌ها دنبال می‌شود.
فلسطین؛ آزمون وحدت یا میدان سازش؟

در جهانی که امت اسلامی در برابر چالش‌های فراوان داخلی و خارجی قرار دارد، مراسم حج نه تنها فریضه‌ای عبادی بلکه نماد وحدت و فرصت بیداری سیاسی-اجتماعی است. برائت از دشمنان اسلام، در این میان، آیینی است که مرزهای اخلاق، عقلانیت و ایستادگی در برابر ظلم را به هم پیوند می‌زند. نگارنده، با تکیه بر تحلیل سیاسی و دینی، اهمیت برائت از صهیونیسم جهانی، حمایت از مردم مظلوم فلسطین و تأکید بر وحدت امت اسلامی در برابر دشمنان مشترک را بررسی نموده است.

حج، فریضه‌ای الهی، در کنار بعد عبادی، صحنه‌ای بی‌بدیل برای ابراز هویت سیاسی و اجتماعی مسلمانان است. هر سال، میلیون‌ها مسلمان از نقاط مختلف جهان با زبان‌ها و فرهنگ‌های گوناگون گرد هم می‌آیند تا با یک صدا ندای «لبیک» سر دهند. اما در دل این لبیک، فریاد مظلومان نیز نهفته است. «برائت» از دشمنان اسلام، در همین فضا، نه تنها امری دینی، بلکه ضرورتی عقلانی و سیاسی برای بقای هویت اسلامی و مقابله با استکبار جهانی است.

حج، کانون اجتماع بزرگ امت اسلامی است؛ مکانی که رنگ، نژاد، قومیت و مرزهای جغرافیایی در مقابل وحدت دینی فرو می‌ریزند. این اجتماع عظیم، فرصتی برای تقویت همدلی میان مسلمانان و بازاندیشی در مورد مسائل امت اسلامی است. در این میان، شعارهای وحدت‌بخشی همچون «وحدت امت اسلامی»، «مرگ بر اسرائیل» و «مرگ بر امریکا» نه از سر نفرت، بلکه برآمده از حقیقتی عقلانی است؛ یعنی شناخت دشمن مشترک.

برائت از مشرکین، ریشه در آموزه‌های قرآنی دارد: وَأَذَانٌ مِّنَ اللَّـهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ أَنَّ اللَّـهَ بَرِيءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ وَرَسُولُهُ.(توبه: ۳)

این آیه یکی از محکم‌ترین مستندات قرآنی برای مشروعیت و ضرورت برائت از دشمنان خداست و اساس فکری، دینی و سیاسی آیین برائت در حج به شمار می‌رود.

این اعلام برائت، نماد جدایی از جبهه ظلم و استکبار است. در عصر حاضر، مصادیق این ظلم، به‌وضوح در عملکرد رژیم صهیونیستی و حامیان غربی آن همچون امریکا نمایان است. حج، از این منظر، تبدیل به ساحت مبارزه‌ای اخلاقی و سیاسی می‌شود.

رژیم صهیونیستی، طی دهه‌ها با اشغال سرزمین فلسطین، تخریب خانه‌ها، آواره‌سازی زنان و کودکان، ترورهای هدفمند، محاصره غزه و کشتار دسته‌جمعی، یکی از تاریک‌ترین کارنامه‌های تاریخ معاصر را رقم زده است. رسانه‌های جهانی، اغلب در سکوت یا تحریف، این جنایات را نادیده گرفته‌اند. برائت از صهیونیسم، نه یک واکنش احساسی، بلکه کنشی آگاهانه، سیاسی و انسانی در برابر این جنایات است.

فلسطین، قبله اول مسلمانان، نماد مظلومیت و مقاومت است. امروز بیش از هر زمان، حمایت از فلسطین به عنوان ستون فکری و عملی وحدت امت اسلامی مطرح است. برائت، یعنی ایستادن در کنار فلسطین و اعلام نفرت از پروژه‌های عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی که در قطعنامه‌های برخی دولت‌ها دنبال می‌شود. این عادی‌سازی، نه تنها خیانت به فلسطین بلکه ضربه‌ای به مفهوم «امت واحده» است.

در کنار دشمنان بیرونی، گروه‌های افراطی و تندرو، با اقدامات خشن، تکفیر دیگران و تخریب چهره اسلام، زمینه‌ساز جدایی و دشمنی درونی شده‌اند. این گروه‌ها، خواسته یا ناخواسته، در خدمت همان پروژه‌ای هستند که وحدت امت اسلامی را تهدید می‌کند. مبارزه با افراط‌گرایی، خود بخشی از برائت است؛ چراکه این جریان‌ها، چهره رحمانی و خردمندانه اسلام را مخدوش می‌سازند.

مراسم برائت، ابزاری برای آگاهی‌بخشی است. اگر به‌درستی هدایت شود، این حرکت می‌تواند در رسانه‌های جهان، پیام ملت‌های مسلمان را به گوش جهانیان برساند. دعوت به وحدت، نفی استعمار، حمایت از فلسطین، و مرزبندی با افراط‌گرایی، همگی پیام‌هایی‌اند که باید از حج و برائت به جامعه انسانی صادر شوند.

مراسم حج، فرصتی الهی و تاریخی است که نه تنها عبادی، بلکه عمیقاً سیاسی، اجتماعی و اخلاقی است. در دل این اجتماع بی‌نظیر، برائت از دشمنان اسلام، فریادی است که عقلانیت، اخلاق، ایمان و مقاومت را در هم می‌آمیزد. دشمن مشترک ما، یعنی نظام سلطه جهانی، صهیونیسم و حامیان آن، از تفرقه ما سود می‌برند. اتحاد، برائت، و حمایت بی‌دریغ از فلسطین، سه‌گانه‌ای است که باید در قلب حرکت امت اسلامی جای گیرد.

امروز زمان آن فرا رسیده که نه تنها با زبان، بلکه با شعور، شعارهای «مرگ بر اسرائیل»، «وحدت امت اسلامی» و «زنده ‌باد فلسطین» را زنده نگه‌ داریم؛ چرا که این شعارها، صدای مظلومان، وجدان بیدار مسلمانان، و نویدبخش بیداری و رهایی از ظلم‌اند. این راه، راه انبیاء، راه مقاومت و راه کرامت انسانی است.

نویسنده: م. کهریزنوی

Facebook
Twitter
WhatsApp
Telegram
Email
مطالب مرتبط