طالبان به جهان نیاز دارد یا جهان به طالبان؟
سراج‌الدین حقانی در نشستی به منظور تقویت و بقای نظام طالبان با قوم احمدزی شرکت کرده است.
حقانی به بزرگان قوم احمدزی گفت: «در دنیا قوم‌هایی موفق‌اند که وحدت دارند و حکومت‌هایی موفق‌اند که حمایت مردمی دارند. شما هم وحدت دارید و هم از نظام‌تان حمایت می‌کنید.»
وزیر داخله حکومت سرپرست گفته است: «وقتی نظام، حمایت شما را داشته باشد، ضرورت به رسمیت شناختن نیست.»
حقانی اخیرا در دیدار با شماری از باشندگان ولایت پکتیا گفته بود که عدم پذیرش فرمایشات خارجی‌ها باعث شده است که حکومت این گروه از سوی جهان به رسمیت شناخته نشود.
او همچنین پارسال در سفر به ولایت خوست از کشورهای جهان خواست تا برای پاسخگویی به نیازهای مشروع دوجانبه، با حاکمیت روابط رسمی ایجاد کند.
با گذشت دو سال از عمر حکومت طالبان و تلاش آنان برای به رسمیت شناخته شدن، هنوز هیچ کشوری آنان را به طور رسمی نپذیرفته است. آنان در ابتدا گمان می‌کردند که با تسلط بر تمام جغرافیای افغانستان می‌توانند مقبولیت و رسمیت کسب کنند؛ اما با پیاده سازی سیاست‌های محدودیت آفرین و عدم توجه به حقوق همه مردم، نتوانستند رضایت جامعه جهانی را به دست آورند.
حال که طالبان نتوانسته اند توجه جهان را برای به رسمیت شناخته شدن جلب نماید، و جهان نیز از حکومت طالبان دل خوش ندارد، اکنون آقای حقانی گفته است که نیازی برای به رسمیت شناخته شدن ندارند.
همینجا باید گفت که اگر طالبان سیاست ملایم و همراه با عقلانیت را در پیش می‌گرفتند، مسیر برای آنان بسیار ساده و هموار بود اما با کمال تاسف، این گروه حتی نتوانست رضایت حداقلی داخلی را پیدا کند.
امروزه مردم افغانستان با محدودیت های گوناگونی از جانب حکومت مواجه اند. سازمان های حقوق بشری و بین المللی همواره بر نقض گسترده حقوق بشر در افغانستان تاکید داشته و تذکر می‌دهند که طالبان نباید با مردم اینگونه رفتارکنند اما هیچ پاسخ مثبتی از سوی حکومت دریافت نکرده اند.
در چنین شرایطی که هیچ تفاهمی میان طالبان و جامعه جهانی وجود ندارد و طالبان نیز بر سیاست های خویش اصرار دارند، مشخص است که طالبان با جهان دچار بیگانگی خواهد بود که آنان را به سوی انزوا می‌کشاند.
بنابر این طالبان مجبورند که یا به تنهایی در افغانستان به حکم‌رانی ادامه دهند که آینده مشخصی نخواهد داشت و یا اینکه راه تعامل و همپذیری را در پیش گیرند تا از منافع آن بهره‌مند گردند.
