به گزارش خبرگزاری معمار، در شرایطی که طالبان زنان را از حق آموزش، کار و آزادی بیان محروم کرده‌اند، یک دختر جوان افغان با هنر خود تلاش می‌کند تا دردها و ناگفته‌های زنان این سرزمین را به تصویر بکشد.
امنا یوسفی، هنرمند و نقاش افغان، می‌گوید: «بعد از تسلط طالبان بر افغانستان، فهمیدم که هنر می‌تواند ابزار قوی برای بیان مقاومت، درد و واقعیت‌هایی باشد که جامعه درباره‌شان سکوت کرده است.» او معتقد است که نقاشی‌هایش تبدیل به زبان بی‌صدای او شده‌اند تا حرف‌هایی که نمی‌توان گفت، از طریق آنها گفته شود.
آثار امنا بیشتر منعکس‌کننده مشکلات زنان افغانستان مانند ازدواج‌های اجباری، محرومیت از تحصیل و کار، محدودیت‌های رفت‌وآمد و پوشش اجباری است.
او پیام خود را اینگونه بیان می‌کند: «این پیام من به تمام زنانی است که چه در داخل افغانستان و چه در هر جای دیگر، در خفا و تاریکی زندگی می‌کنند.»
امنا یوسفی با استفاده از هنر، امید دارد صدای خاموش زنان را به گوش جهان برساند و نشان دهد که مقاومت در دل تاریکی هم زنده است.
