بیروت، شهری که بارها زخم جنگ را بر پیکر خود احساس کرده است، امروز اما صحنه‌ای دیگر را به چشم می‌بیند؛ صحنه‌ای که نه از دود و آتش که از اشک و عشق سرشار است. خیابان‌های این شهر، میزبان وداعی تاریخی شده‌اند. وداع با مردانی که نه فقط لبنان، که تمامی آزادگان جهان آنها را در دل جای داده بودند؛ «شهید سید حسن نصرالله و شهید هاشم صیف الدین.»
از بغداد تا کربلای معلی، از بصره تا نجف، از کابل تا تهران و از دمشق تا صنعا قلب های زیادی در سوگ فرزندی از مقاومت فرو رفته‌اند!
شورای استانداری کربلا اعلام کرد که روز یکشنبه به احترام این اسطوره‌ی مقاومت، تعطیل رسمی خواهد بود. این تصمیم، پس از آنکه صدای مردم در خیابان‌ها طنین‌انداز شد، از سوی دیگر استان‌های عراق نیز دنبال گردید. مردم عراق، همان‌گونه که در نبرد با تروریسم در کنار مقاومت بودند، امروز نیز در سوگ یکی از رهبران بزرگ جبهه‌ی حق، عزاداری می‌کنند.
امروزبیروت، شاهد طوفانی از عشق و موجی انسانی است که با قلب‌هایی سرشار از عشق و ارادت، برای بدرقه‌ی فرمانده و رهبر خود به میدان آمده‌اند. این نه یک تشییع معمولی، که نمادی از وحدت ملی و طایفه‌ای است.
پیر و جوان، زن و مرد، مسلمان و مسیحی، همه در کنار یکدیگر ایستاده‌اند. طوفان تشییع‌کنندگان وارد ضاحیه شده است؛ جایی که نام شهید سید حسن نصرالله، به نماد عزت و سربلندی تبدیل شده است.
اهالی محله‌ی مسیحی‌نشین الحمرا، با چشمانی اشک‌بار از این شخصیت کم‌نظیر یاد می‌کنند. دختری جوان مسیحی می‌گوید: «هر کسی که لبنان را دوست دارد، سید حسن نصرالله را هم دوست دارد.»
پیرمردی مسیحی با بغض می‌گوید: «او فقط رهبر شیعیان نبود؛ او رهبر همه‌ی مردم لبنان بود.»
صدایی دیگر از میان جمعیت می‌پیچد: «چگونه می‌توان کسی را که جانش را برای مردمش فدا کرد، دوست نداشت؟»
کمیته‌ی برگزاری مراسم اعلام کرده بود که این وداع شامل هفت بخش خواهد بود، اما اینک، مردم خود تاریخ‌ساز شده‌اند. خیابان‌های بیروت، رودخانه‌ای از انسان‌هایی شده است که هر یک، دل در گروی نامی بزرگ دارند. رئیس‌جمهور و رئیس مجلس لبنان، در کنار مقامات عالی‌رتبه‌ی ج.ا.ایران و دیگر کشورهای منطقه، در این مراسم حضور یافته‌اند. شیخ نعیم قاسم، دبیرکل جدید حزب‌الله، در میان این جمعیت سخنرانی خواهد کرد.
از البقاع تا جنوب لبنان، راه‌ها پوشیده از مردمی است که در سرما و یخبندان، خود را به این بدرقه‌ی تاریخی رسانده‌اند. آنها آمده‌اند تا نشان دهند که شهید سید حسن نصرالله، تنها یک رهبر سیاسی نبود، بلکه قلب تپنده‌ی یک ملت و وجدان بیدار امت بود.
رژیم کودک‌کش اسرائیل، امروز بیش از همیشه خود را منزوی و شکست‌خورده می‌بیند. گمان می‌کرد که با شهادت سید حسن نصرالله، مقاومت را درهم خواهد شکست، اما حقیقت چیز دیگری است. امروز، خون این شهید بزرگ، خروش تازه‌ای در رگ‌های مقاومت دمیده است. امروز، جوانان بسیاری با دیدن این سیل جمعیت، با خود عهد می‌بندند که راه او را ادامه دهند.
امروز، همه‌ی طوایف لبنان، دست در دست هم، پیکر مطهر سید را همراهی می‌کنند. امروز، شیعه و سنی، مسیحی و دروزی، علوی و مارونی، همگی در کنار یکدیگر ایستاده‌اند. این وداع، نه پایان، که آغاز فصلی تازه در تاریخ مقاومت است.
امروز، نه تنها لبنان، بلکه تمام جهان اسلام، در غم از دست دادن یکی از والاترین فرزندانش، سوگوار است. امروز، فرشتگان نیز همراه با تشییع‌کنندگان گریه می‌کنند. چشمان آسمان، همان‌گونه که جمعیت می‌گوید، اشک می‌ریزد و آنها را تسلی می‌دهد. این وداع، تنها بدرقه‌ی یک فرمانده نیست؛ بلکه بیعتی دوباره با راه اوست.
شهید سید حسن نصرالله، نه فقط یک فرمانده‌ی نظامی، بلکه یک رهبر اخلاقی و انسانی بود. او کسی بود که هرگز از مردم خود جدا نشد، کسی که صداقت و شجاعت را در هم آمیخت و نام خود را در تاریخ جاودانه ساخت.
امروز، جهان شاهد است که این مرد، چگونه دل‌ها را تسخیر کرده است. امروز، از کربلا تا ضاحیه، از بغداد تا بیروت، تنها یک جمله بر زبان‌ها جاری است: لبیک یا نصرالله!
عجیب وداعی است این وداع، تاریخ را به لرزه در آورده است!
نویسنده: م. کهریزنوی
