قدرت تأثیرگذاری قشر نخبگان در هر جامعه فراتر از حد تصور است. اگر جامعه‌ای عقب می‌ماند، مسئولیت آن بر دوش نخبگان است، و اگر پیشرفت می‌کند، مرهون نخبگان خواهد بود.
بسیاری از مشکلاتی که اکنون میان جامعه ایرانی و افغانستانی وجود دارد، ناشی از عدم شناخت صحیح از یکدیگر است.
بنده، به عنوان یک فعال فرهنگی که حدود دو دهه در افغانستان فعالیت می‌کنم، می‌توانم با قاطعیت بگویم که مردم ایران شناخت درستی از جامعه فرهیخته افغانستان ندارند، و بالعکس، جامعه افغانستان نیز شناخت درستی از جامعه ایران ندارد.
این ضعف باعث شده است که خلأیی ایجاد شود تا رسانه‌های بدسرشت نقش مؤثری ایفا کنند.
من بارها در صحبت با مقامات طالبان، به ایشان عرض کرده‌ام که ما دشمنان مشترک زیادی داریم. آنجا که قرار است افغانستان ویران شود، “افغانستان اینترنشنال” راه‌اندازی می‌شود و آنجا که قرار است پیشرفت‌های جامعه ایرانی دیده نشود، “ایران اینترنشنال” وارد عمل می‌شود. و هر دو از یک منبع تغذیه می‌کنند.
جمع نخبگانی امروز برای پر کردن این خلأ است.
افغانستان نخبگانی دارد که در سطح جهان مطرح‌اند. تاجرانی دارد که قدرت تجاری‌شان فراتر از منطقه غرب آسیا است. نخبگان علمی دارد که مقالاتشان مرجع و منبع استناد مراکز علمی بین‌المللی است.
اگر این مسیر را ادامه دهیم، خواهیم دید که افغانستان یک جامعه نخبه است، اما ما نتوانسته‌ایم این را به درستی معرفی کنیم.
مشکل اساسی جامعه افغانستان، افراط و تفریط است. اگر این افراط و تفریط کنترل شود، افغانستان به جایگاه شایسته و مستحق خود خواهد رسید.
جمهوری اسلامی ایران دغدغه‌مند است که هر آنچه در حوزه علم، دانش‌بنیان، نانو و فناوری‌های مختلف به دست آورده، با کشور دوست و برادر خود، افغانستان، به اشتراک بگذارد. این همایش از یک سو، فرصتی برای شناخت نخبگان افغانستانی از یکدیگر است و از سوی دیگر، زمینه‌ای برای شناخت جامعه ایرانی از نخبگان افغانستان فراهم می‌کند.
به نظر من، ظرفیت‌های معطل‌مانده‌ای که در دهه‌های گذشته کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند، در همین جا می‌توانند مورد بحث و بررسی قرار گیرند.
به عنوان نمونه، آثار تاریخی و ادبی افغانستان از برترین میراث‌های فرهنگی و تاریخی جهان است. اگر ما به دنبال ریشه‌های تمدنی و فرهنگی خود هستیم، می‌توانیم به‌راحتی آن را در افغانستان پیدا کنیم.
یکی از طرح‌های نخبگانی می‌تواند راه‌اندازی تورهای سیاحتی از ایران به افغانستان و بالعکس باشد. با توجه به اینکه، به اعتراف دوست و دشمن، امنیت کنونی افغانستان در طی دهه‌های گذشته بی‌سابقه بوده است، پس یکی از برنامه‌ها می‌تواند بازدید از اماکن تاریخی و آثار باستانی باشد. بر این اساس، سازمان گردشگری ایران نیز می‌تواند نقش مؤثری ایفا کند که این اقدام هم موجب ارزآوری خواهد شد و هم خلأ شناختی میان دو جامعه ایران و افغانستان را پر خواهد کرد.
