بخش زنان سازمان ملل می‌گوید که ۲۸ درصد از مجموع کارمندان زن ۱۷۵ نهاد غیردولتی داخلی و بین‌المللی در افغانستان، از خانه کار می‌کنند.
بخش زنان سازمان ملل در پنجمین گزارش خود از تأثیر ممنوعیت کار زنان در سازمان‌های غیردولتی داخلی و بین‌المللی و دفترهای سازمان ملل متحد در افغانستان را امروز (دوشنبه، ۱۵ جوزا) منتشر کرده است.
این گزارش توسط «گروه کاری جنیسیت در اقدام بشردوستانه» و «گروه دسترسی بشردوستانه» براساس مصاحبه با ۱۷۵ سازمان غیردولتی داخلی و بین‌المللی و آژانس‌های سازمان ملل متحد، تهیه شده است.
این گروه‌ها داده‌های درج‌شده در این گزارش را بین هفتم تا بیست‌و‌یکم ماه می سال جاری میلادی جمع‌آوری کرده‌اند.
در این گزارش آمده است که ۴۲ درصد از پاسخ‌دهندگان خاطرنشان کرده‌اند که کارمندان زن آنان از خانه کار می‌کنند و فقط مردان به دفترهای‌شان می‌آیند.
براساس این گزارش، ۲۲ درصد از پاسخ‌دهندگان نیز گفته‌اند که زنان می‌توانند در فعالیت‌های میدانی اشتراک کنند، اما نمی‌توانند به دفترهای‌شان بیایند.
بخش زنان سازمان ملل متحد نتیجه گرفته است که در مجموع ۲۸ درصد از کارمندان زن ۱۷۵ سازمان غیردولتی داخلی و بین‌المللی و آژانس‌های سازمان ملل در افغانستان از خانه کار می‌کنند.
در این گزارش همچنین آمده است که ۴۲ درصد از پاسخ‌دهندگان گفته‌اند که «قسما» با زنان و مردان کار می‌کنند، در حالی‌که ۲۵ درصد آنان گفته‌اند که به‌طور کامل با زنان و مردان کار می‌کنند.
یک چهارم از پاسخ‌دهندگان نیز گفته‌اند مجبور شده‌اند که فعالیت‌های دفتری و میدانی خود را به‌صورت قسمی یا کامل فقط با کارمندان مرد به پیش ببرند.
براساس گزارش بخش زنان سازمان ملل متحد، ۳۳ درصد از سازمان‌های مربوط به زنان از زمان آغاز ممنوعیت کار آنان در سازمان‌های غیردولتی داخلی و بین‌المللی، بودجه دریافت کرده‌اند که ۲۶ درصد افزایش را نسبت به چهارمین دور این گزارش‌ها نشان می‌دهد.
در این گزارش آمده است که ممنوعیت‌ها همچنان بیشترین تأثیر را بر سازمان‌های مربوط به زنان می‌گذارد و ۱۵ درصد آن‌ها فعالیت خود را متوقف کرده‌اند و ۳۸ درصد از کارمندان زن آن‌ها از خانه کار می‌کنند.
نهادهای پاسخ‌دهنده گفته‌اند که ممنوعیت کار زنان همچنان بر تعامل آن‌ها با زنان و دختران تأثیر می‌گذارد و بیشترین تأثیر را بر فعالیت‌ها و خدمات حفاظتی برای زنان قربانی خشونت گذاشته است.
در این گزارش آمده است که ۲۹ درصد از نهادهایی که فعالیت خود را در افغانستان متوقف کرده‌اند، دلیل آن را ممنوعیت کار زنان دانسته‌اند و ۳۱ درصد دیگر نیز کمبود بودجه را دلیل اصلی توقف فعالیت خود گفته‌اند.
گروه طالبان در ۲۴ سپتامبر سال ۲۰۲۲ میلادی کار زنان در سازمان‌های غیردولتی داخلی و بین‌المللی را ممنوع کرد.
پس از آن، این گروه در چهارم اپریل سال ۲۰۲۳ میلادی کار زنان افغانستان را در دفترهای سازمان ملل متحد در کشور نیز ممنوع کرد.
سازمان‌های امدادرسان می‌گویند که ممنوعیت کار زنان باعث می‌شود که آن‌ها خدمات لازم بشردوستانه را به زنان و کودکان آسیب‌پذیر افغانستان ارائه نتوانند.
براساس گزارش جدیدی که دفتر هماهنک‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد (اوچا) ارائه کرده، میزان افراد نیازمند به کمک‌های بشردوستانه در افغانستان ۲۸.۸ درصد افزایش یافته است که پنج میلیون آن زنان و ۱۱.۹ میلیون آن را کودکان تشکیل می‌دهند.
