سازمان ملل متحد در گزارشی به مناسبت روز جهانی ریشه‌کنی فقر، اعلام کرد که تقریبا ۷۰۰ میلیون نفر در جهان در فقر شدید زندگی می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری معمار؛ سازمان ملل متحد، امروز سه‌شنبه، ۲۵ میزان همزمان با روز جهانی ریشه‌کن کردن فقر،از وجود ۷۰۰ میلیون فقیر در جهان خبر داده و گفته که ۷۰۰ میلیون نفر در فقر کامل زندگی می‌کنند.
این سازمان گفت که بسیاری از این افراد در اقتصاد غیررسمی کار می‌کنند و با شرایط سخت و خطرناکی روبه‌رو هستند. علیرغم ساعات طولانی کار، این افراد قادر به کسب درآمد کافی برای مخارج خود و خانواده‌شان نیستند.
این سازمان به مناسبت روز جهانی ریشه‌کنی فقر خواستار دسترسی همگانی به کار مناسب و حمایت اجتماعی به عنوان ابزاری برای حفظ کرامت انسانی برای همه شده است.
سازمان ملل متحد با نشر گزارشی اعلام کرده است که بسیاری کسانی که در فقر شدید زندگی می‌کنند، در اقتصاد غیررسمی کار می‌کنند و با شرایط سخت و خطرناکی روبه‌رو هستند.
این سازمان همچنین گفته که علیرغم ساعات طولانی کار، این افراد قادر به کسب درآمد کافی برای مخارج خود و خانواده‌شان نیستند.
در همین حال، سازمان بین‌المللی کار (ILO) تخمین زده که تقریبا دو سوم جمعیت شاغل جهان، یعنی بیش از دو میلیارد نفر، کارگران غیررسمی هستند.
طبق گزارش سازمان ملل، در سال ۲۰۲۰ تنها ۴۶.۹ درصد از جمعیت جهان تحت پوشش حداقل مزیت حمایت‌های اجتماعی قرار گرفتند؛ اما بیش از نیمی از جمعیت جهان از پوشش این برنامه‌ها بیرون ماندند.
هرچند شرایط کار غیررسمی عمدتا در امریکای لاتین و افریقا ذکر شده، کار غیررسمی در کشورهای با درآمد بالا به ویژه در میان کارگران حاشیه نشین و فاقد مدرک نیز وجود دارد.
در همین حال، افرادی که مستقیما تحت تأثیر فقر شدید قرار می‌گیرند با تبعیض مواجه می‌شوند و به‌دلیل وضعیت اجتماعی اقتصادی، سطوح پایین تحصیلات و همچنین ننگ ناشی از فقیر بودن، قادر به دستیابی به کار مناسب نیستند.
صندوق حمایت کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) تخمین می‌زند که در کشورهای کم‌توسعه‌یافته، از هر چهار کودک (سنین ۵ تا ۱۷ سال) بیش از یک نفر درگیر کارهایی است که برای سلامتی و رشد آنها مضر است.
تبعیض در میان زنان نیز وجود دارد که طبق گزارش سازمان بین‌المللی کار ۵۸ درصد از نیروی کار غیررسمی را تشکیل می‌دهند.
افغانستان تحت کنترل طالبان یکی از فقیرترین کشورهای جهان است که مردم آن با توجه به شرایط که طالبان تحمیل کرده، به سرعت به سمت فقیرتر شدن حرکت می‌کنند.
با محدودیت‌های شدیدی که طالبان برکار و فعالیت زنان وضع کرده‌اند، تقریبا نیمی از نیروی کار افغانستان خانه نشین شده‌اند. این در حالی است که بیشتر خانواده‌ها عملا به درآمد حاصل از کار زنان خانواده وابسته‌اند.
