زنان در افغانستان با آپارتاید جنسیتی مواجه‌اند؟

گراسا ماشل، فعال حقوق زن و همسر نلسون ماندلا، با تشبیه وضعیت زنان در افغانستان به آپارتاید جنسیتی، بر ضرورت مبارزه با تبعیض جنسیتی در سراسر جهان تأکید کرده است. او به نقض حقوق زنان توسط طالبان اشاره کرده و از ضعف واکنش جهان به این وضعیت ابراز نگرانی کرده است. او بر این باور است که جهان باید در برابر طالبان بهترین استراتژی را برای مبارزه با تبعیض جنسیتی در افغانستان اتخاذ کند و به آن‌ها فشار بیشتری بیاورد.
او تأکید کرده است که جهان باید به همان استقامتی که در مبارزه با آپارتاید نژادی در آفریقای جنوبی به کار گرفته شده بود، برای مبارزه با تبعیض جنسیتی در افغانستان نیز به کار برود. از این رو، او به دنبال بیشترین فشار بین المللی بر طالبان برای رعایت حقوق زنان و برابری جنسیتی است.
در همین زمینه ابراهیم رییسی، رییس جمهور ایران در اندونزی اظهار داشت که زنان و دختران در جمهوری اسلامی ایران در شئون و عرصه‌های مختلف حضور موثر و موفقی دارند و باعث افتخارآفرینی برای کشور شده‌اند. او معتقد است که زنان و دختران افغان نیز این توانمندی را دارند که برای کشورشان افتخار آفرینی کنند و باید امکان فعالیت‌های اجتماعی از جمله بهره‌مندی از فرصت‌های آموزشی و کاری برای آنان فراهم شود.
موضوع زنان در افغانستان همواره مورد تاکید جامعه جهانی بوده و هیچگاه فراموش نمی‌شود؛ زیرا جمعیت انبوهی از زنان و دختران از حقوق اولیه که همان آموزش و کار است، بازداشته شده اند. تاکید و تکرار این بحران توسط فعالان حوزه حقوق بشر، سران سازمان‌های بین‌المللی و دولت‌ها نشانگر اهمیت قضیه است اما حکومت طالبان تا کنون نتوانسته‌اند به پرسش‌های آنان پاسخ قانع‌کننده و معقول ارایه کنند.
در حالیکه زنان کشورهای منطقه در حوزه های مختلف علمی، فرهنگی و سیاسی نقش آفرینی می‌کنند، دختران کشور ما در بی‌سرنوشتی و بلاتکلیفی به سر ‌می‌برند. آنان با محدودیت‌های فزاینده‌ای مواجه اند که سبب شده تا بالای 600 روز از زمان حضور طالبان از تحصیل و آموزش محروم بمانند.
به باور جامعه‌جهانی، این‌چنین محدودیت‌ها مصداق بارز نقض‌حقوق بشر بوده و حتی آنرا آپارتاید جنسیتی نیز دانسته‌اند.
با این وجود، طالبان بر سیاست‌های خود اصرار داشته و آن را بر اساس معیار‌های اسلامی می‌دانند؛ اما باید ذکر کرد که چنین اقداماتی مبنای دینی و اسلامی ندارد و صرفا قرائت ویژه طالبان از دین اینگونه می‌باشد.
علمای جهان اسلام و حتی کسانی‌که با طالبان روابط نزدیک دارند نیز بر این موضوع اذعان دارندکه ممنوعیت تحصیل زنان، یک سیاست اشتباه و بدون مبنای شرعی است.
به نظر‌می‌رسد طالبان با ادامه‌ی این سیاست‌ها نتواند جایگاهی را که برای کسب آن در جامعه جهانی تلاش دارد، به دست آورد؛ زیرا از نظر آنان رفتار‌های طالبان در حوزه حقوق بشر و مخصوصا زنان، جایی برای پذیرش آنان توسط جهانیان باقی نمی‌گذارد.