برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد (WFP) در گزارشی تکان‌دهنده، از وخامت روزافزون گرسنگی در افغانستان هشدار داده است.
این نهاد شامگاه گذشته (دوشنبه ۲۸ میزان) اعلام کرد که سوءتغذیه نیز در حال گسترش است، اما محدودیت‌های بودجه‌ای، کمک‌رسانی را به بخشی محدود از نیازمندان تقلیل داده است. این وضعیت، در آستانه زمستان سرد، زنگ خطری برای جامعه جهانی به صدا درآورده تا منابع لازم را برای حمایت از آسیب‌پذیرترین اقشار فراهم کند.
مقامات WFP بارها تأکید کرده‌اند که بدون تزریق فوری منابع مالی، پوشش کامل نیازمندان ناممکن است. این مسئله نه تنها ریشه در تحریم‌های اقتصادی دارد، بلکه با ناپایداری سیاسی و اقتصادی داخلی نیز گره خورده، که دسترسی به غذا را برای میلیون‌ها افغان دشوارتر کرده است.
این درحالی است که بر اساس داده‌های سازمان ملل، حدود ۲۲ میلیون نفر در افغانستان طی سال جاری میلادی به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. با این حال، کمبود بودجه، روند امدادرسانی را با چالش‌های جدی مواجه ساخته است.
این شرایط دشوار با نزدیک شدن زمستان، بحرانی‌تر خواهد شد. زمستان پیش رو، این بحران را به نقطه اوج خود می‌رساند. فصل سرما در افغانستان همواره با دشواری‌های طبیعی همراه است؛ از برف سنگین و سرمای استخوان‌سوز گرفته تا اختلال در حمل‌ونقل و دسترسی به مناطق دورافتاده.
امسال، همزمانی این فصل با حوادث طبیعی مانند زلزله اخیر در شرق کشور، وضعیت را پیچیده‌تر می‌سازد. زلزله‌ها نه تنها زیرساخت‌ها را ویران کرده، بلکه زنجیره تأمین غذا را مختل نموده و هزاران نفر را در معرض خطر گرسنگی قرار داده است. بدون رسیدگی به‌موقع، این عوامل می‌توانند به یک فاجعه انسانی تبدیل شوند.
فراتر از آمار و ارقام، بررسی این وضعیت نشان می‌دهد که گرسنگی در افغانستان فراتر از یک مشکل موقتی و نمادی از ناکارآمدی نظام جهانی در برابر بحران‌های مزمن است. کاهش بودجه WFP، که ناشی از اولویت‌های متغیر کمک‌کنندگان بین‌المللی است، مسئولیت اخلاقی جامعه جهانی را زیر سوال می‌برد. در حالی که جهان با چالش‌های متعددی روبرو است، نادیده گرفتن افغانستان -کشوری که سال‌ها جنگ و بی‌ثباتی را تجربه کرده- می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری به بار آورد. بنابراین، تمرکز بر حل این چالش‌ها، از جمله تقویت بودجه امدادی و هماهنگی با نهادهای محلی، ضروری است.
با توجه به این واقعیت‌ها، اگر اقدام فوری صورت نگیرد، زمستان امسال ممکن است شاهد مرگ‌ومیر گسترده ناشی از گرسنگی و سرما باشیم. با این حال، انتظار می‌رود حکومت طلبان و جامعه جهانی بایستی فراتر از شعارها، با تأمین بودجه و حمایت لجستیکی، به تعهدات بشردوستانه خود در این شرایط حساس عمل کند.