تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی به خاک جمهوری اسلامی ایران، موجی از محکومیتهای جهانی و منطقهای را به دنبال داشته و بهعنوان نقض آشکار قوانین بینالمللی، خشم بسیاری از کشورها را برانگیخته است.
این اقدام تجاوزکارانه، تلاشی مذبوحانه از سوی رژیمی است که از بدو تاسیس با بحران مشروعیت مواجه بوده و برای بقای نامیمون خود به ایجاد رعب و وحشت در منطقه متوسل شده است.
رژیم صهیونیستی از آغاز تاسیس، مورد پذیرش بسیاری از کشورهای اسلامی قرار نگرفته و بهعنوان نمادی از ننگ و عار شناخته شده است. حملات وحشیانه این رژیم از میزان ۱۴۰۰ (اکتوبر ۲۰۲۳) به غزه، انزوای جهانی آن را تشدید کرده و نفرت از این رژیم را در میان ملل مختلف به اوج رسانده است.
قتلعام مردم بیگناه غزه، بهویژه کودکان و زنان، وجدان انسانهای آزاده را در سراسر جهان جریحهدار کرده و حتی در کشورهای غیرمسلمان، موجی از انزجار و رویگردانی از رژیم صهیونیستی به وجود آورده است. این جنایات، پرده از چهره واقعی رژیمی برداشته که فلسفه وجودیاش بر پایه ترور، آدمکشی و اشغالگری بنا شده است.
رژیم صهیونیستی بهعنوان ابزاری در دست قدرتهای غربی، بهویژه ایالات متحده، برای فشار بر جهان اسلام عمل میکند و با تکیه بر حمایت بیچونوچرای غرب، در پی گسترش جغرافیای اشغال و تحقق اهداف جهانخوارانه خود است. بااینحال، در سالهای اخیر، این رژیم حتی در میان متحدان سنتی و کشورهای سازشکار منطقه جایگاه پیشین خود را از دست داده و در موقعیت شکنندهتری قرار گرفته است.
در درازمدت، رژیم صهیونیستی به دنبال سرکوب هرگونه مقاومت در برابر ظلم و وحشیگری خود است و با پشتیبانی لابیهای غربی، درصدد ایجاد هژمونی امنیتی-سیاسی در منطقه برآمده است. حمله به ایران، خطای محاسباتی بزرگی بود که این رژیم گمان میکرد با حمایت غرب میتواند ضربهای کاری وارد کند، اما پاسخ کوبنده ایران، این محاسبه خام را برهم زده و تبعات آن را به سوی خود رژیم بازگرداند.
در کوتاهمدت، رژیم صهیونیستی با اینگونه حملات به دنبال ایجاد ترس و ارعاب در میان کشورهای منطقه است، تاکتیکی که بخشی از استراتژی قدیمی این رژیم برای تثبیت موقعیت متزلزل خود به شمار میرود. حمایت بیوقفه غرب، بهویژه ایالات متحده، این رژیم را در پیگیری اهداف تجاوزکارانهاش جریتر کرده و به آن امکان داده تا بدون واهمه از مجازات، به اقدامات خصمانه خود ادامه دهد.
درک اهداف کوتاهمدت و بلندمدت رژیم صهیونیستی برای کشورهای منطقه ضرورتی انکارناپذیر است، زیرا این رژیم با بهرهگیری از امکانات غرب، در پی تثبیت سلطه خود بر منطقه است. رویکرد رژیم صهیونیستی در ایجاد هژمونی منطقهای، هوشیاری و بیداری جوامع اسلامی را بیش از پیش ضروری ساخته و وحدت مسلمانان را به کلیدی برای خنثیسازی توطئههای این رژیم تبدیل کرده است.
رژیم صهیونیستی با اقدامات اخیر خود نهتنها به اهدافش نرسیده، بلکه انزوای بیشتری را تجربه کرده و مقاومت ایران و بیداری منطقهای، آینده این رژیم را در تنگنا قرار داده است. این رژیم که فلسفه وجودیاش بر پایه ظلم و اشغالگری استوار است، با چالشهای فزایندهای مواجه شده و در برابر اراده ملتهای آزاده، راهی جز فروپاشی پیش رو ندارد.
