نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در پیامی به مناسبت روز جهانی آموزش گفت که ادامه محرومیت دختران از آموزش، نه‌تنها بر تمام افغان‌ها تاثیر می‌گذارد، بلکه افغانستان را از جهان اسلام و جامعه جهانی منزوی خواهد کرد.
اوتنبایوا افزود که احترام به آموزش زنان و دختران، تنها خواست کشورهای غربی نیست، بلکه خواست جهان اسلام نیز می‌باشد.
وی گفت که طالبان باید درک کنند که آموزش تنها یک الزام اخلاقی نیست، بلکه برای رفاه و صلح جامعه یک امر حیاتی است.
در روز جهانی آموزش، تداوم ممنوعیت تحصیل دختران در افغانستان هنوز ادامه دارد و طالبان نیز هیچ برنامه ای برای بازگشایی مکاتب و دانشگاه‌ها ندارد.
آموزش، جزئی از نیازهای ضروری هر انسانی در دنیای امروزی به شمار می‌رود. با آموزش می‌شود در جامعه تحول آفرینی و مردم را به سمت کمال و پیشرفت هدایت کرد. خود کفاییِ جامعه نیز زمانی شکل می‌گیرد که به مساله‌ی آموزش، توجه ویژه صورت گرفته باشد و همگان از این نعمت، برخوردار باشند.
مردم کشور ما به خصوص دختران و زنان در موضوعِ آموزش با تبعیض و محرومیت مواجه شده اند. آنان دوسال است که از حضور در مکاتب و دانشگاه‌ها محروم می‌باشند. بسیاری از دختران دچار بیماری‌های روحی و روانی شده و برخی دیگر، مجبور به مهاجرت و یا ازدواجِ زودهنگام شده اند.
براساس روایات و آموزه‌های اسلامی، آموختن علم یک فریضه الهی محسوب می‌شود که هیچ توجیهی برای ممنوعیت آن قابل قبول نمی‌باشد اما دختران افغانستان دوسال است که با همین حربه به حاشیه رانده شده و خانه نشین می‌باشند.
دوسال، زمان کوتاهی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت. علاوه بر آن ضربات روحی که از این ناحیه به زنان و دختران وارد شده می‌شود بسیار مخرب و جبران ناپذیر می‌باشد.
با ادامه ممنوعیت آموزش، زنان و دختران با مشکلات عدیده ای چون بیماری های روحی و افسردگی، فقر، مهاجرت و ازدواج های زیر سن روبه‌رو می‌شوند. با این حال هنوز دختران منتظرند تا درهای مکاتب به روی آنان باشود.
به نظر می‌رسد که طالبان به آموزش زنان، بسیار پیچیده و چالشی می‌نگرند و همین امر، سبب می شود تا تا امیدی به بازگشایی مدارس در این نزدیکیها وجود نداشته باشد. با این وصف، این زنان و دختران است که بیش از همه محروم و متضرر خواهند بود.
