روزجهانی ریشه‌کنی فقر و همگانی شدن فقر و بیکاری در افغانستان سازمان ملل متحد با نشر گزارشی اعلام کرده است که حدود ۷۰۰ میلیون تن در جهان در فقر «شدید» زندگی می‌کنند. سازمان ملل متحد این گزارش را روز سه‌شنبه، ۱۷ اکتبر، به مناسب «روز جهانی ریشه کنی فقر» منتشر کرده است. این سازمان خواستار دسترسی همگانی به کار مناسب و حمایت اجتماعی به‌عنوان ابزاری برای «حفظ کرامت انسانی» برای همه شده است.
بیشتر افرادی‌که در فقر شدید زندگی می‌کنند، در اقتصاد غیررسمی کار می‌کنند و علی‌رغم ساعات طولانی کار، قادر به کسب درآمد کافی برای مخارج خود و خانواده‌های‌شان نیستند. هرچند در این گزارش در مورد افغانستان چیزی گفته نشده است، اما پیش از این، افغانستان یکی از فقیرترین کشورهای جهان از سوی نهادهای امدادرسان بین‌المللی شناخته شده بود.
به تازگی برنامه جهانی غذا (WFP) اعلام کرده است که ۱۵ میلیون تن، یعنی یک‌‌سوم جمعیت افغانستان، نمی‌دانند که وعده بعدی غذایی‌شان از کجا می‌آید. فقر همراه با بیکاری، دامن‌گیر بسیاری از ساکنان جهان شده است که عوامل گوناگونی در ایجاد آن دخیل می‌باشد. یکی از موارد در ایجاد فقر، جنگ و ناامنی است. واضح است که جنگ و تحولات سیاسی بر امنیت، ثبات، امرار معاش، شکوفایی و رشد اقتصادی تاثیر گذار است.
قوانینی برای حمایت از حقوق افراد، اموال و سرمایه گذاری ها لازم است و بدون حمایت های قانونی دولت، کشاورزان، کارآفرینان و صاحبان مشاغل نمی‌توانند با خیال راحت در حوزهی اقتصاد سرمایه گذاری کنند. به عبارت دیگر، اقتصاد پویا برخاسته از یک حاکمیت مقتدر است که با برنامه‌ریزی دقیق کوتاه مدت ودراز مدت حاصل می‌گردد. افغانستان نیز از این تغییرات مستثنی نبوده و با تحولات گوناگون، گرفتار مشکلات فقر و اقتصاد ضعیف گردیده است.
روی‌کار آمدن طالبان در افغانستان و سرنگونی جمهوریت، فقر و بیکاری را در افغانستان به دنبال داشت که زندگی مردم ما را تحت تاثیر قرار داده است. از هم پاشیدن زیر ساخت‌های اقتصادی یکی از پیامدهای مهم حضور طالبان در کابل بود که اقتصاد ما را با چالش جدی مواجه ساخت.
همچنین خروج سرمایه‌ها نیز از دیگر عوامل موثر در ایجاد فقر در افغانستان است؛ زمانیکه تجار و فعالان اقتصادی، اوضاع را مناسب ندیدند، مجبور شدند تا سرمایه های خود را از افغانستان خارج نمایند، که این پدیده تاثیر نامطلوبی بر اقتصاد کشور گذاشته است. بسیاری از کشورهای که در افغانستان فعالیت اقتصادی داشتند، یا از افغانستان خارج شده اند و یا کار را تعطیل نموده اند؛ در نتیجه به گسترش فقر و بیکاری منجر گردید.
طبق برآوردها و آمارها تقریبا نیمی از جمعیت افغانستان با فقر و بیکاری دست وپنجه نرم می‌کنند که هیچ امیدی برای بهبود اوضاع اقتصادی ندارند و متاسفانه این روند بر زندگی فردی و اجتماعی آنان سایه انداخته است. این چالش ها آثار روحی و جسمانی زیادی برای مردم داشته که آینده آنان و به ویژه کودکان را تهدید می‌کند؛ لذا اگر اقدام فوری در جهت رفع فقر وبیکاری در افغانستان صورت نگیرد، بیم آن می‌رود که مردم ما به زودی با بحران فراگیر فقر مواجه شوند.
سازمان‌های بین‌المللی و همچنین حاکمیت افغانستان برای رفع بیکاری در افغانستان تلاش‌های جدی داشته باشند تا در آستانه روز جهانی ریشه‌کنی فقر، حد اقل شمه‌ای از مشکلات مردم افغانستان کاسته شود. مردم ما نیازمند فوری کمک‌های جامعه جهانی می‌باشد و ضرورت دارد تا در این زمینه، اقدامات فوری انجام شود
