در شهر مشهد، گروهی از خیرین افغانستانی طی مراسمی با هدف حمایت از بیماران دیالیزی، کمکهای مالی جمعآوری کردند و گزارشی از اقدامات انجامشده در حمایت از بیماران دیالیزیِ تحت پوشش مؤسسه خیریه سیدالشهدا (ع) در ماههای اخیر ارائه دادند.
سید باقر حسینی، از مسئولان موسسه خیریه سیدالشهدا(ع)، در این مراسم اعلام کرد که این موسسه برنامههای متنوعی برای گروههای مختلف تحت پوشش خود از جمله بیماران دیالیزی، ایتام و معلولین با عنوان «محافل همدلی» برگزار میکند.
وی افزود که برنامه حاضر نیز با هدف حمایت و جلب توجه عمومی برای کمک به بیماران دیالیزی انجام شده است.
حسینی با اشاره به دشواریهای پیش روی بیماران دیالیزی گفت: «مشکلات این بیماران بسیار بیشتر از آن چیزی است که مردم تصور میکنند. هر بیمار به طور میانگین باید در ماه ۱۲ جلسه دیالیز انجام دهد و بابت هر جلسه ۲ میلیون تومان پرداخت کند. علاوه بر این، هزینههای جانبی و مشکلات جسمی و روحی نیز بخش دیگری از فشارهای روزمره این بیماران است.»
وی افزود که از مجموع ۷۵۰ بیمار دیالیزی در مشهد، موسسه تاکنون توانسته ۱۰۰ نفر را تحت پوشش قرار دهد و ابراز امیدواری کرد که با همراهی و همت خیرین، تعداد بیشتری از بیماران بتوانند از حمایتهای موسسه بهرهمند شوند.
سید نصیر مجاب، از اعضای موسسه خیریه سیدالشهدا(ع)، درباره این مراسم گفت که تعدادی از بیماران حاضر، مشکلات و هزینههای درمانی خود را با خیرین در میان گذاشته و دغدغههای خود را مطرح کردند.
وی افزود که گروه سنی بیماران دیالیزی بسیار گسترده است و از کودکان پنج ساله با نارسایی کلیه آغاز شده و به زنان و مردان ۶۰ تا ۷۰ ساله نیز میرسد.
مجاب همچنین اعلام کرد که در این برنامه ضمن ارائه گزارش حمایتهایی که تاکنون از بیماران صورت گرفته، از همکاری کادر پزشکی برخی شفاخانههای مشهد نیز تقدیر به عمل آمد.
این اقدام، به گفته وی، نشاندهنده اهمیت مشارکت خیرین و کادر درمان در بهبود شرایط بیماران دیالیزی است.
مجاب بیان داشت که خیرین حاضر در این برنامه با مشاهده مشکلات و شرایط دشوار بیماران دیالیزی، وعده دادند همکاریهای بیشتری انجام دهند تا بتوانند بخشی از مشکلات این بیماران را حل و تسهیل کنند.
این مراسم نشان داد که همدلی و همکاری میان خیرین و نهادهای خیریه میتواند بار سنگین بیماری را بر دوش بیماران دیالیزی سبکتر کند.
امید است با استمرار این اقدامات و افزایش مشارکت جامعه، بیماران بیشتری بتوانند دسترسی به درمان مناسب و حمایتهای معنوی و مالی را تجربه کنند و زندگی پرامیدتری داشته باشند.



