وزارت معادن و پترولیم طالبان اعلام کرده است که پایپ‌لاین جدید برای انتقال گاز از شهر شبرغان، مرکز جوزجان به شهر مزار شریف، مرکز بلخ، با حضور مسئولان طالبان افتتاح شده است.
طبق اعلام این وزارت، این پایپ‌لاین انتقال گاز، با طول ۹۴.۵ کیلومتر و هزینه ۶۰۹ میلیون افغانی، برای استفاده در صنایع مختلف مانند کود و برق، شیشه سازی و تولید برق طراحی و احداث شده است.
آنان اعلام کرده‌اند که در آینده نزدیک، گاز این پایپ‌لاین به مناطق مسکونی نیز توزیع خواهد شد.
همچنین در خبری دیگر، طالبان اعلام کرده که سرپرست وزارت معادن و پترولیم این گروه نخستین چاه نفت در ساحات تاسیسات قشقری ولایت سرپل را افتتاح کرده است.
ذبیح الله مجاهد سخنگوی گروه طالبان در این ارتباط در صفحه تویترش نوشته:”افغانستان به زدوی صاحب نفت و تیل خود خواهد شد، کشور ما از هر لحاظ غنی و دارای ظرفیت‌های بزرگ است، فقط کار و تلاش می‌خواهد.
در حالی‌که افغانستان به دلیل تحولات داخلی و تسلط طالبان، در رکود کامل به سر می‌برد، جای چنین خبرها در رسانه‌های کشور ما خالی و به دور از توقع می‌باشد. انتظار می‌رفت که افغانستان، همگام با سایر کشورهای منطقه و به ویژه همسایگان، در مسیر رشد و توسعه قرار بگیرد و از این شکوفایی های اقتصادی، مردم ما بهره‌مند گردند، اما متاسفانه اوضاع کشور به نحوی شکل گرفت که عکس این انتظارات به وقوع پیوست و اقتصاد افغانستان گرفتار رکود سراسری شد.
سرمایه‌گذاری در کشور به شدت کاهش یافت و بسیاری از فعالان اقتصادی کشور را ترک و به کشورهای خارجی پناهنده شدند. روشن است که که با خروج سرمایه‌گذاران، سرمایه‌ها نیز با آنان خارج خواهد شد که ضربه ای مهلک به اقصاد وصنعت نوپای افغانستان به شمار می‌آید.
در شرایط کنونی، کشور ما صرفا مصرف کننده بوده که چرخ زیرساخت‌های صنعتی و اقتصادی در آن از حرکت بازمانده اند و این سکون، پیامد‌های ناگواری را برای مردم به همراه داشته است. فقر، بیکاری، مهاجرت، یاس و نا امیدی و همچنین تبدیل شدن افغانستان به کشوری ضعیف و وابسته از مهمترین تبعات این رویداد به حساب می‌آید. زمانیکه که کشوری وابستگی کامل به دیگران داشته باشد، نمی‌توانند خود را مستقل و آزاد محسوب نماید، زیرا با اختلال در تامین نیاز‌های خویش، نمی‌تواند خلاء را جبران نماید و در نتیجه دچار صدمات بزرگ اقتصادی و اجتماعی می‌شود.
از طرفی نیز کشورهای با اقتصاد و صنعت ضعیف در جهان امروزی نمی‌تواند نقش سازنده و اثر گذار داشته باشد. در عصر حاضر کشورهایی می‌توانند حرف اول را بزنند که در صنعت و تولید، حرفی برای گفتن داشته باشند.
بنابر این نیاز مهم و اساسی کشورما در شرایط حاضر، تکیه بر توانمندی های داخلی و ایجاد بستر های رشد و فعالیت عوامل تولید است. این مهم، تنها در پرتو همگرایی و ایجاد فرصت به همه هموطنان فراهم می‌شود، نه با نگاه گروهی و سیاسی به مسایل کلان کشوری. حکومت طالبان مسئولیت دارند تا با ایجاد یک دولت ملی که در آن همه خود را سهیم بدانند، زمینه را برای شکوفایی صنعت و اقتصاد آماده نمایند و از هر گونه تلاش مثبتی در این خصوص حمایت نماید تا از این مرحله رکود و مصرف گرایی خارج شده و در اقتصاد جهانی سهیم شویم و بتوانیم به یکی از قطب‌های صنعت منطقه تبدیل گردیم.
