به گزارش خبرگزاری معمار؛ سازمان داکتران بدون مرز با نشر گزارشی دیگر درباره وضعیت بد صحی و سوء تغذیه کودکان در افغانستان هشدار داده و اعلام کرده که بسیاری از مردم افغانستان به مراکز درمانی دسترسی ندارند.
براساس این گزارش، عوامل سوء تغذیه همچنان پابرجا است و مردم برای دسترسی به مراقبت‌های صحی اولیه و اضطراری تقلا می‌کنند.
طبق گزارش داکتران بدون مرز، وضعیت تیره و تار اقتصادی افغانستان بیانگر آن است که بیشتر مردم احتمالا در گذشته می‌توانستند از پس مخارج درمان در درمانگاه‌های خصوصی بربیایند، ولی حالا متکی به حمایت مراکز درمانی تحت حمایت سازمان‌های بین‌المللی هستند.
گزارش افزوده است که بسیاری از مردم یا به مراکز درمانی دسترسی ندارند یا مجبورند که فاصله‌های زیادی را با قبول هزینه و صرف وقت بپیمایند و به درمانگاه‌های دور بروند.
این سازمان در ولایت‌های هرات، قندهار و هلمند با اجرای طرح‌‌های تغذیه‌درمانی با سوء تغذیه حاد مقابله می‌کند و در حال افزایش قابلیت پذیرش بیماران بیشتر در مراکز تحت حمایت خود است.
داکتران بدون مرز در گزارش خود افزوده است که در سال ۲۰۲۳ در این سه ولایت بیش از ۱۰ هزار و ۴۰۰ کودک زیر پنج سال را تحت درمان قرار داد.
طبق این گزارش، این سازمان در چهار ماه نخست سال جاری میلادی دو هزار و ۴۱۶ کودک مبتلا به سوء تغذیه را درمان کرد که در مقایسه با مدت مشابه در سال گذشته افزایش پنج درصدی را نشان می‌دهد.
این سازمان خیریه همچنین افزوده است که تیم‌های پزشکی‌اش پارسال بیش از شش هزار و ۹۰۰ کودک مبتلا به سوء تغذیه را در مراکز درمانی سرپایی خود ثبت نام کردند.
نویسندگان این گزارش افزوده‌اند که پدران و مادران کودکان مبتلا به سوء تغذیه گفته‌اند که برای تغذیه خانواده‌های خود تقلا می‌کنند، چون پول ندارند.
همچنین مادران شیرده گفته‌اند که به دلیل نداشتن دسترسی به غذای کافی نمی‌توانند برای نوزادان خود شیر کافی تولید کنند، چیزی که خود بر وضعیت سلامت کودکان تاثیر منفی می‌گذارد.
داکتران بدون مرز در گزارش خود از قول یک مادر گفته: «پسرم وقتی متولد شد، تندرست بود، اما من شیر نداشتم؛ بنابراین، ما به دادن شیرخشک آغاز کردیم، ولی او را مریض کرد.»
این سازمان در گزارش خود تصویری از وضعیت کودکان در درمانگاه‌های خود ارائه کرده که بیانگر زندگی رقت‌بار کودکان و نوزادان در افغانستان تحت کنترول طالبان است.
در این گزارش آمده که کودکی در یک اتاق درمانگاهی در هرات زیر پتوی پشمی با چشمان بسته دراز کشیده است. لوله‌ای که با بانداژ به سر بینی‌اش چسپانده شده، محلول شیر را از طریق بینی‌اش به حلقش می‌ریزد.
طبق این گزارش، چند کودک دیگر هم در این اتاق در وضعیت مشابه هستند. این درمانگاه شلوغ کودکان مبتلا به سوءتغذیه را بستری می‌کند، اما تخت و جای کافی برای پذیرش کودکان بیشتر ندارد.
داکتران بدون مرز افزوده است که دیگر درمانگاه‌های این سازمان و همچنین مراکز درمانی دولتی تحت حمایت این سازمان هم وضعیت مشابهی دارند.
پس از آن که طالبان در ۱۴۰۰ به قدرت رسیدند، کمک‌های بین‌المللی و همچنین فعالیت سازمان‌های بین‌المللی به‌سرعت محدود شد.
این در حالی است که وضعیت اقتصادی افغانستان هم در سه سال اخیر به‌شدت وخیم شده است. بیکاری و فقر گسترش یافته و منابع درآمد مردم کاهش یافته است.
