محصلین به عنوان آینده سازان و سرمایههای فرهنگی و اقتصادی هر کشوری به حساب میآیند که در زمینه های گوناگون اثر گذار میباشند. امروزه نقش علم و دانشجو در تحولات مختلف، غیر قابل انکار بوده و همه امید ها برای آیندهی بهتر، به دانشگاهها و مراکز علمی معطوف گردیده است.
محصلین زمانی میتوانند به افرادی سودمند و موثر تبدیل شوند که شرایط فراگیری علم برای آنان فراهم باشد. آنان باید از امکانات آموزشی و رفاهی برخوردار باشند و حاکمیت نیز با تمام توان در خدمت دانشجویان قرار بگیرد تا بتوانند با خیال آسوده به علم آموزی و کسب تجربه مشغول شوند.
دانشجویان کشور با تحولاتی که در افغانستان به وجود آمد با چالش های گوناگونی مواجه شدند که زندگی و تحصیل آنان را با مشکل مواجه کرد. تغییر نظام سیاسی و روی کار آمدن طالبان و همچنین رویکردهای آنان در مورد مسایل کشور، سبب شد که محدودیتها و محرومیت هایی شکل بگیرد و جمع زیادی از دانشجویان نتوانند ادامه تحصیل بدهند.
دختران و زنان افغانستان، جزء اولین قربانیان تحول سیاسی در افغانستان اند. طالبان با به دست گرفتن قدرت، زنان را از تحصیلِ علم محروم و آنان را با بن بستی تاریک روبه رو کردند.
زنان افغانستان که تجربه دموکراسی را داشتند، به یکباره با محدودیتهای شدیدی که مهمترین آن منع تحصیل بود درگیر شدند. آنان در دورهی جمهوریت، توانسته بودند که در عرصههای مختلف علمی و فرهنگی خوش بدرخشند. زنان به طور گسترده در محافل علمی و سیاسی حضور داشتند و نقشهای مهمی را در جامعه ایفا می کردند. حالا با گذشت بیش از ۸۰۰ روز، دختران کشور ما نتواسته اند در مراکز علمی حضور پیدا کنند.
در روز جهانی محصلین که سرمایه های ملی کشور اند، دختران کشور ما از معادلات علمی حذف شده اند و متاسفانه این روند نه تنها کم نشده بلکه ادارهی طالبان پافشاری به ادامه محدودیتهای خویش در این خصوص دارند. اصرار مردم افغانستان و همچنین تلاشهای بینالمللی تا به این روز نتوانسته، طالبان را از وضع محدودیت بر زنان و مخصوصا مساله آموزش منصرف نماید، اما کماکان امید می رود که درهای مکاتب و دانشگاهها را به روی زنان باز شود. ۸۰۰ روز برای دوری از فضای علمی وآموزشی زمان کمی نیست. حالا دختران این سرزمین امیدوارند تا طالبان با تجدید نظر در مورد محدودیتهای وضع شده فصل نوینی را برای دختران این سرزمین رقم بزنند تا بتوانیم از روز محصلین به بهترین وجه تجلیل به عمل آوریم.