خشونت گروه الجولانی علیه غیر نظامیان بی‌گناه

خشونت گروه الجولانی علیه غیر نظامیان بی‌گناه

با توجه به تحولات پیچیده و در حال تغییر در سوریه و پیامدهای آن برای امنیت و ثبات منطقه، تحلیل این موضوع از چند زاویه می‌تواند بینش‌های مهمی را در اختیار قرار دهد. در ابتدا، باید به صورت دقیق‌تری به ماهیت و ابعاد بحران سوریه بپردازیم و از آنجا، نقاط ضعف حکومت خودخوانده (الجولانی) دمشق، اقدامات این گروه‌ تروریستی وضعیت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی این کشور را بررسی کنیم.

پس از جنگ‌های خونین و تشدید بحران‌های اقتصادی و اجتماعی، دولت خودخوانده الجولانی نتوانسته است به طور موثر حاکمیت خود را در سرتاسر کشور برقرار کند. الجولانی و تیم اش به جای پرداختن به نیازهای اولیه مردم، مانند تأمین امنیت، دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی و رفع بحران‌های اقتصادی، به سیاست‌های خارج از مرزها و تلاش برای جلب توجه قدرت‌های جهانی مشغول هستند.

در واقع، سفرهای مکرر الجولانی به کشورهای منطقه‌ای، به ویژه در تلاش برای خارج کردن خود از فهرست گروه‌های تروریستی، نشان می‌دهد که الجولانی  و تیم اش به جای تمرکز بر مشکلات داخلی، بیشتر به دنبال راه‌حل‌های خارجی هستند. این عدم تمرکز بر مسائل داخلی و نگرش به مشکلات سیاسی و اقتصادی به طور مستقیم باعث افزایش نارضایتی مردم و بی‌اعتمادی گسترده شده است.

یکی از فاجعه‌بارترین ابعاد این بحران، اقدامات خشونت‌آمیز گروه الجولانی علیه علوی های بی دفاع است،  این در حالی ست که گروه تروریستی الجولانی در ابتدا دم از بخشش و عدم خشونت می زدند، اما در عمل به بدترین نوع سرکوب مردم بی‌گناه و غیرنظامیان پرداخته است. کشتارهای جمعی، شکنجه‌ها، اعدام‌ها و ربایش‌های بی‌رحمانه، تنها گوشه‌ای از رفتارهای غیرانسانی گروه الجولانی است.

گروه تروریستی الجولانی که اکنون به عنوان یک نیروی حاکم در سوریه عمل می‌کند با استفاده از خشونت به‌عنوان ابزاری برای تثبیت قدرت خود، نه تنها به سرکوب مخالفان پرداخته بلکه بخش‌های گسترده‌ای از جامعه را در معرض آسیب‌های جبران‌ناپذیر قرار داده است. در شرایطی که سوریه به لحاظ اقتصادی و اجتماعی در وضعیت بحرانی قرار دارد، گسترش بحران‌های انسانی و اجتماعی ناشی از سیاست‌های نادرست این گروه تروریستی آینده این کشور را بیش از پیش در هاله‌ای از ابهام قرار داده است. برای بهبود وضعیت و بازسازی سوریه، ضرورت دارد که جامعه بین‌المللی و گروه‌های داخلی به سمت یافتن راه‌حل‌های سیاسی پایدار و مبتنی بر حقوق بشر حرکت کنند و به‌جای سرکوب و خشونت، به آشتی و مصالحه واقعی پرداخته شود. هرچند از گروه تروریستی چنین انتظاری به دور از انتظار است!

نویسنده: ز. نظری

Facebook
Twitter
WhatsApp
Telegram
Email
مطالب مرتبط