محمد حنیف اتمر، مشاور پیشین امنیت ملی و وزیر خارجه حکومت پیشین در سومین سالگرد سقوط کابل در گفت‌وگویی با رسانه ایراف، گفت که خروج نیروهای آمریکایی و ناتو از افغانستان مانند آمدنشان به این کشور همراه با مصیبت و فاجعه بوده است.
آقای اتمر با بیان اینکه حضور نیروهای آمریکایی و ناتو در افغانستان با خواست و اراده مردم افغانستان صورت نگرفته بود، گفت که نیروهای ناتو نقش کلیدی در آوردن صلح داشتند، اما این کار را نکردند.
مشاور پیشین امنیت ملی گفت: «افغانستان در سیاست خارجی تا حد بسیار زیادی مستقلانه عمل می‌کرد و در جایی هم که استقلال سیاست خارجی افغانستان اگر تلاشی می‌شد از طرف آمریکا یا کسی دیگر که محدود ساخته شود، اول از همه از طرف دولت افغانستان پاسخی بی‌نهایت قوی دریافت می‌کردند و به هیچ وجه ما محدودیتی را بر سیاست خارجی خود نمی‌پذیرفتیم. به این لحاظ با تمام همسایگان افغانستان و کشورهای دور و بر خود براساس سیاست مستقلانه خود روابط خوبی داشتیم. هیچ وقت اجازه مداخله جانب سوم را نمی‌دادیم؛ اما در رابطه با امور امنیتی، مسئله ابعاد دیگری به همراه داشت. در همکاری‌های امنیتی، محدودیت‌هایی بود. فرض مثال ما نمی‌توانستیم اطلاعات امنیتی را آزادانه شریک بسازیم. مخصوصا آن بخش اطلاعاتی را که از آن‌ها دریافت می‌کردیم.»
حنیف اتمر ادامه داد «در بعد امنیتی، مشکلاتی وجود داشت؛ یکی که عرض کردم مسئله شریک ساختن اطلاعات بود. مسئله دوم همکاری‌های تسلیحاتی بود؛ چون مسئله تحریم‌ها وجود داشت و نمی‌گذاشت که افغانستان مستقلانه عمل کند؛ اما در مورد سیاست خارجی، کاملا مستقلانه و با اراده کامل عمل می‌کرد.»
اتمر فروپاشی افغانستان را ناشی از سه عامل می‌داند. به گفته او خودخواهی و رفتار غیرمسئولانه و عدم اجماع رهبران سیاسی دولت پیشین، تمامیت خواهی رهبران طالبان و تصمیم‌های غیرمسئولانه و یک‌جانبه آمریکا عوامل اصلی سقوط افغانستان بود.
