در اقدامی بی‌سابقه، نیروی هوایی رژیم صهیونیستی امروز سه‌شنبه به دوحه، پایتخت قطر، حمله کرد و پنج عضو حماس را به شهادت رساند. خبرگزاری الجزیره به نقل از سهیل الهندی، عضو دفتر سیاسی حماس، گزارش داد که قربانیان این حمله شامل همام خلیل الحیه، پسر خلیل الحیه (رئیس پیشین غزه و مذاکره‌کننده ارشد حماس)، جهاد لبد (رئیس دفتر وی)، عبدالله عبدالواحد، مومن حسونه و احمد عبدالمالک بودند. رسانه‌های عربی این سه نفر آخر را از همراهان باسم نعیم، یکی از رهبران حماس، معرفی کرده‌اند.
این حمله، که نخستین عملیات نظامی رژیم صهیونیستی در خاک قطر به شمار می‌رود، نشان‌دهنده بی‌اعتنایی این رژیم به مرزهای کشورهای منطقه‌ای و اسلامی است. این اقدام، که با حمایت‌های ایالات متحده انجام شده، مرزهای سنتی دیپلماسی را زیر پا گذاشته و پیامی آشکار برای کل خاورمیانه ارسال کرده است. ساعاتی پس از این حمله، امیر اوهانا، رئیس کنست اسرائیل، در حساب کاربری خود در پلتفرم ایکس به زبان عربی نوشت: «این پیامی برای سراسر خاورمیانه است.» چنین اظهاراتی، با طرح‌های پیشین بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی برای «اسرائیل بزرگ» (از نیل تا فرات) هم‌راستا به نظر می‌رسد و نگرانی‌ها را در مورد گسترش‌طلبی تل‌آویو افزایش می‌دهد.
از سوی هم، این رویداد، تحقیری آشکار برای جهان عرب محسوب می‌شود و از این رو، شاید تیتر فردای روزنامه‌ها احتمالاً بر این تمرکز خواهند کرد: اعراب در برابر این تحقیر چه خواهند کرد؟
در این میان، دو سناریوی اصلی برای واکنش جهان عرب به این رویداد پیش‌بینی می‌شود. سناریوی نخست، بیداری عربی و شکل‌گیری موج جدید مقاومت است که می‌تواند کشورهای عربی را حول محور مخالفت با رژیم صهیونیستی گرد هم آورد. این رویکرد، به عنوان گزینه‌ای استراتژیک، نه تنها منافع مشترک منطقه را حفظ می‌کند، بلکه از گسترش نفوذ تل‌آویو جلوگیری کرده و به تقویت همبستگی جمعی منجر می‌شود؛ جایی که اتحاد می‌تواند به عنوان ابزاری موثر در برابر تهدیدات خارجی عمل کند.
در مقابل، سناریوی دوم بر پایه سکوت، مماشات و پذیرش وضعیت موجود بنا شده که ممکن است سیاست‌های فعلی رهبران عرب را به سمت ضعف تدریجی سوق دهد. چنین رویکردی، با ادامه روند کنونی، زمینه را برای تحقق اهداف امپراتوری‌طلبانه رژیم صهیونیستی فراهم می‌آورد، می‌تواند به کاهش اقتدار منطقه‌ای اعراب بیانجامد و همچنین پیامدهای بلندمدتی مانند از دست رفتن موقعیت‌های استراتژیک را به کشورهای عربی و اسلامی به همراه خواهد داشت.
با این همه، هوشیاری و غیرت رهبران عرب در این برهه تعیین‌کننده خواهد بود. این حمله نه تنها منافع حیاتی جهان عرب را تهدید می‌کند، بلکه زنگ خطری جدی برای کل منطقه است.
