در روزهایی که مسلمانان جهان مشغول بزرگداشت عید قربان هستند، مردم مظلوم نوار غزه با خون خویش قربانی مطامع شیطانی صهیونیسم و همپیمانان غربیاش میشوند. آمار تکاندهندهای که وزارت صحت فلسطین ارائه کرده، از شهادت بیش از صد تن و جراحت سیصد نفر دیگر تنها در ایام عید حکایت دارد؛ آماری که خود بازتابی از جنایات بیوقفه رژیم صهیونیستی در سایه سکوت و حمایت مستقیم آمریکا است.
آمریکا که خود را «پاسدار حقوق بشر» در جهان مینامد، در این تراژدی انسانی نهتنها نظارهگر نیست، بلکه حامی اصلی و طراح پشتپرده پروژههایی است که بهجای نجات انسانها، به قتل و قحطی و رنج ختم میشوند. نقشی که واشنگتن در استفاده ابزاری از «وتو» علیه قطعنامههای بینالمللی دارد، بهروشنی ماهیت فریبکارانه و دوگانه آن را نمایان میسازد. آخرین مورد، وتوی قطعنامه آتشبس در غزه بود؛ اقدامی که یونیسف آن را شکست اخلاقی آمریکا در آزمون انسانیت توصیف کرد.
در شرایطی که نهادهای بینالمللی وابسته به سازمان ملل وضعیت انسانی غزه را «جهنم واقعی» مینامند و نسبت به تهدید گرسنگی برای جان بیش از ۷۰ هزار کودک هشدار میدهند، آمریکا به همراه رژیم صهیونیستی به جای توقف جنگ و پایان محاصره، طرحی برای توزیع کمکها ارائه کرده که از ابتدا محکوم به شکست بود. این طرح بهدرستی از سوی سازمانهای امدادی یک نمایش سیاسی برای تطهیر چهره قاتلان معرفی شده است، چرا که مردم غزه ناچارند زیر آتش و گلوله به دنبال تکه نانی برای زندهماندن بگردند.
واقعیت این است که بحران غزه، صرفاً یک فاجعه انسانی نیست، بلکه آزمونی تاریخی برای افکار عمومی جهان و رسانههای آزاد است. آمریکا با حمایت بیچونوچرا از رژیم صهیونیستی، نهتنها شریک مستقیم این جنایتهاست، بلکه با استفاده ابزاری از سازوکارهای بینالمللی، روند امدادرسانی و تحقق آتشبس را نیز به بنبست کشانده است. این کشور با تبلیغ مفاهیمی چون دموکراسی و حقوق بشر، در عمل از خون کودکان، رنج مادران و ویرانی خانهها تغذیه میکند و با وتوی قطعنامههای شورای امنیت، ثابت کرده که حقوق بشر در قاموس واشنگتن، صرفاً ابزاری سیاسی برای پیشبرد اهداف سیاسی است.
در این میان، رسالت تاریخی ملتهای آزاده، نهادهای مستقل و رسانههای متعهد، افشای این نفاق ساختاری و مبارزه با روایتسازی دروغین غرب است. باید صدای مردم محاصرهشده غزه را به گوش جهان رساند و حقیقت را در برابر سیطره امپراتوری رسانهای آمریکا و متحدانش زنده نگه داشت. افکار عمومی جهانی باید متوجه شوند که اگر امروز در غزه فاجعهای در حال وقوع است، ریشه آن در تصمیمات اتاقهای فکر قدرتهای غربی نهفته است.
آنچه در غزه میگذرد، یک جنایت سازمانیافته است که بدون حمایت آمریکا امکانپذیر نبود. این کشور نهتنها سلاح در اختیار قاتلان قرار داده، بلکه با وتوی خواست جهانی برای آتشبس، به آنها مجوز ادامه نسلکشی داده است. اکنون زمان آن رسیده است که چهرهی واقعی ایالات متحده بهعنوان شریک جنایات جنگی افشا شود و تمامی ملتهای آزاده، بهویژه در جهان اسلام، برای پایان دادن به این نابرابری تاریخی و تحقق عدالت در فلسطین، صفوف خود را مستحکمتر سازند. سکوت در برابر این جنایات، خیانت به انسانیت است.
