عید نوروز یکی از اعیاد سنتی مردم منطقه و به ویژه کشورما افغانستان است. این جشن سابقه طولانی و دیرینه‌ای در بین ملت‌های افغانستان، ایران و تاجیکستان و سایر کشورها دارد. همه ساله و طبق رسم سال‌های گذشته مردم آمادگی این جشن را گرفته و خود را مهیای برپایی این عید می کنند. نوروز صرف‌نظر از اینکه یک رسم مردمی باشد، یک تحول و دگرگونی در طبیعت نیز می‌باشد.
با سپری شدن زمستان سرد و بیدار شدن گونه‌های مختلف گیاهان، درختان و گل‌ها، حیات به زندگی طبیعت باز‌می‌گردد و این یک نشانه‌ای بزرگ از قدرت الهی است که ممات را تبدیل تبدیل به حیات می‌نماید. مردم ما با الگوگیری از این نشانه الهی، خود را با طبیعت، هماهنگ می‌نمایند و با انجام رسومی چون، خانه‌تکانی، تهیه لباس نو و همچنین انجام صله رحم، دید و بازدید، حضور در زیارتگاه‌ها و اماکن متبرک و رفتن به دامن دشت و بیابان، تحول و دگرگونی طبیعت را جشن گرفته و با اشتیاق و انگیزه سال جدید را آغاز می‌نمایند.
به باور طالبان این جشن با قوانین اسلامی مطابقت ندارد. به همین جهت و به گفته‌ی طالبان از هر مراسمی که در اسلام نیست، تجلیل نخواهد شد. ولی این باو از نظر شرع مقدس اسلام به این معنا نیست که هر آداب و رسومی که در اسلام نباشد مردود می‌باشد. گرچه در روایات و نقل‌های فراوان تاریخی، تجلیل از نوروز را یک مساله پذیرفته شده می‌داند. دین مقدس در در برابر آداب و رسومی که سکوت کرده، یعنی آن را خلاف شرع ندانسته و به معنای تایید آن می‌باشد. هر چند در تجلیل از نوروز، هیچگونه تقابلی با دین دیده نمی‌شود اما اگر برخی کارهای خلاف باورهای اعتقادی انجام می دهند را نمی‌توان به عموم مردم تعمیم داد.
با این حال در نوروز آداب و رسوم خوبی قرار گرفته که هر کدام به نوبه‌خود ارزشمند و موافق با فرهنگ و آیین امت اسلامی می‌باشد و ایجاد مانع برای هر چه بهتر برگزارشدن این جشن ملی، نوعی ظلم و نقض حقوق مردم به شمار می‌آید. لذا طالبان با احترام گذاشتن به باورها و آداب و رسوم ملت، سعی نکنند تا هنجارهای مردم نادیده گرفته و ضد هنجار معرفی نمایند زیرا این قبیل مراسمات ریشه در تاریخ گذشته ملت ما داشته و ایجاد موانع و نادیده گرفتن آن می‌تواند، موجبات ناخرسندی و مخالفت مردم را به همراه داشته باشد.
وضع محدودیت‌های گوناگون که هیچگونه جایگاهی در دین مقدس اسلام ندارد نه تنها کمی به دین نمی‌کند بلکه مردم را دین زده و دین گریز می‌سازد بنا بر این نباید افکار گروهی خود را بر تمام مردم افغانستان تحمیل نموده و باورها وسنت های نیکویی آنان را نادیده بگیرند.