روزجهانی منع‌کار کودکان در حالی فرا رسیده که کودکان کشور ما با چالش‌های مختلفی مواجه می‌باشند. فقر و بیکاری، جنگ‌های طولانی و نبود بسترهای لازم برای تحصیل، فرزندان ما را ناچار کرده است تا به کارهای سخت و طاقت فرسا روی بیاورند که پیامدهای ناگواری را برای آینده آنان به دنبال خواهد داشت.
کودکان کار در افغانستان بخش‌مهمی از جمعیت کشور هستند که با مشکلات فراوانی مواجه هستند. کودکانی که آینده سازان جامعه هستند و باید مشغول فراگیری علم باشند تا بتوانند عناصر مفیدی برای خود و جامعه باشند اما سر نوشت مبهم و نامطلوب کودکان در افغانستان، سبب شده است که آنان علی رغم میل باطنی و شرایط جسمی و سِنی به کار مشغول شوند تا بتوانند نیازهای حداقلی خود و خانواده هایشان را تامین نمایند.
از عوامل اصلی و عمده‌ی کارِ کودکان در افغانستان، فقر است؛ زمانیکه خانواده‌ها نتوانند نیازهای مادی خود را تامین کنند، مجبوراند تا کودکان خود را به عنوان نیروی کار به جامعه معرفی نمایند که اولین پیامد آن محرومیت از تحصیل و عدم رشد کافی و مناسب آنان می‌باشد.
بسیاری از کودکان کار در افغانستان به دلیل فقر و مشکلات اجتماعی، از دسترسی به آموزش مناسب محروم هستند. در نتیجه، این کودکان مجبور به انجام کارهای سخت و خطرناک می‌شوند که باعث کاهش کیفیت زندگی و عدم بهره مندی از آموزش و تخصص آن‌ها در آینده می‌شود. این آسیب نه تنها شامل کودکان می‌شود بلکه در دراز مدت به کشور نیز صدمه وارد می‌کند.
کودکان کار در افغانستان معمولاً در کارهایی سخت و خطرناک مشغول هستند. این کارها شامل کار در معادن، کشاورزی، ساخت و ساز و دیگر فعالیت‌های نامناسب با سن و سال آنان است. این امر باعث تأثیر منفی بر سلامت جسمی و روانی کودکان می‌شود و باعث بروز مشکلات جدی در آینده آن‌ها شود.
کودکان در برخی از موارد، قربانی خلاف‌کاران و گروه‌های مسلح می‌شوند. این گروه‌ها، از کودکان به عنوان کارگران ارزان‌قیمت و بی‌دفاع بهره‌برداری می‌کنند و آن‌ها را به انجام کارهای خطرناک و غیرقانونی وادار می‌سازند.
همچنین کودکان کار مجبورند ساعات طولانی کار کنند و بدون استراحت کافی کار کنند، که این مسئله می‌تواند منجر به خستگی شدید، استرس، افسردگی و عدم رشد مناسب آنان شود.
در حال حاضر فقر و اقتصاد ضعیف افغانستان نمی‌تواند برای کودکان، کاری را انجام دهد لذا نیاز به یک برنامه جامع با کمک سازمان ملل و سایر دولت‌ها می‌باشد که آن هم نیازمندِ تمرکز و توجه حکومت طالبان می‌باشد.
کودکان باید بدون نگرانی به تحصیل و تفریح مشغول باشند و نباید به بخاطر عدم شرایط لازم در کارهای سخت و طاقت فرسا فعالیت نمایند. برای عملی شدن منع کار کودکان در افغانستان نیازمندِ حمایت همه‌جانبه از سوی سازمان‌های کمک‌رسان و همچنین تلاش حاکمیت در این زمینه هستیم تا شاهد بهبود اوضاع برای کودکان رنج‌دیده‌ی خویش باشیم.
