به‌رسمیت‌شناختن دولت فلسطین توسط چهار کشور غربی، بریتانیا، کانادا، استرالیا و پرتگال، نقطه عطفی در مسیر آرمان فلسطین است.
این اقدام، که در پی ناکامی‌های دیپلماتیک برای پایان جنگ غزه رخ داد، نشانه‌ای از چرخش تدریجی غرب به سوی حمایت از راه‌حل دو کشوری است.
اکنون بیش از ۱۴۰ کشور از حق فلسطینیان برای داشتن کشوری مستقل حمایت می‌کنند. این همگرایی جهانی، آرمان فلسطین را از حاشیه به متن سیاست بین‌الملل کشانده و نشان‌دهنده عزم جهانی برای پایان دادن به بی‌عدالتی تاریخی علیه این ملت است.
اگرچه این اقدام نمادین است، اما پیامدهای آن عمیقاً معنادار است. به‌رسمیت‌شناختن فلسطین توسط کشورهای غربی، مهر تأییدی بر مشروعیت مبارزه فلسطینیان و نشانه‌ای از به حاشیه رفتن رژیم صهیونیستی در صحنه دیپلماسی جهانی است.
رژیم صهیونیستی که سال‌ها با تبلیغات و نفوذ دیپلماتیک، روایتی یک‌جانبه از منازعه را ترویج کرده، اکنون با انزوای فزاینده مواجه است. واکنش تند بنیامین نتانیاهو به این تصمیم، از عمق نگرانی این رژیم نسبت به افول جایگاهش حکایت دارد.
این تحولات نشان می‌دهد که ماهیت سرکوبگرانه رژیم صهیونیستی دیگر قابل پنهان‌سازی نیست. افکار عمومی غرب، که زمانی تحت تأثیر پروپاگاندای صهیونیستی بود، اکنون به سوی همدلی با مظلومیت فلسطینیان گرایش یافته است.
حمایت روزافزون از فلسطین، نه‌تنها رژیم صهیونیستی را در تنگنای دیپلماتیک قرار داده، بلکه هیمنه اخلاقی آن را نیز متزلزل کرده است.
این رژیم که با نقض مکرر حقوق بشر، خود را از مشروعیت تهی کرده، دیگر نمی‌تواند حمایت بی‌چون‌وچرای غرب را تضمین‌شده ببیند.
آرمان فلسطین، که ریشه در عدالت و حق‌خواهی دارد، اکنون به نمادی از مقاومت در برابر ظلم تبدیل شده است. این حمایت جهانی، نویدبخش آینده‌ای است که در آن فلسطینیان بتوانند در سرزمین خود، آزاد و سربلند زندگی کنند.
بنابراین، به‌رسمیت‌شناختن فلسطین توسط این چهار کشور، گامی کوچک اما معنادار در مسیر تحقق عدالت است. این تحول، نه‌تنها رژیم صهیونیستی را در برابر آینه حقیقت قرار داده، بلکه جهانیان را به بازاندیشی در قبال این منازعه تاریخی فرامی‌خواند.
