رسانه‌های تحت کنترل حکومت سرپرست طالبان اعلام کردند که در روز سه‌شنبه، ۱۱ سنبله ۱۴۰۴، تعداد ۲۷۳۰ خانواده افغان از طریق مرزهای تورخم (ننگرهار)، اسپین‌بولدک (قندهار)، پل ابریشم (نیمروز)، انگور (پکتیکا)، بهرامچه (هلمند) و اسلام‌قلعه (هرات) به افغانستان بازگشتند.
براساس گزارشها در سه روز گذشته نیز نزدیک به ۲ هزار خانواده دیگر وارد کشور شده‌اند. این بازگشت‌ها در حالی رخ می‌دهد که بازگشت اجباری مهاجران افغان از پاکستان به شدت افزایش یافته است.
طبق گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM)، از سپتامبر ۲۰۲۳ تاکنون بیش از ۴ میلیون نفر به افغانستان بازگشته‌اند که بیش از ۱.۵ میلیون نفر آن‌ها در سال ۲۰۲۵ (۱۴۰۴) بوده است.
این در حالی است که پاکستان نیز با عدم تمدید کارت‌های ثبت موقت (PoR) برای افغان‌ها، انتظار می‌رود یک میلیون نفر دیگر را به افغانستان بازگرداند.
این بازگشت‌های انبوه در شرایطی رخ می‌دهد که زیرساخت‌های انسانی و اقتصادی افغانستان در آستانه فروپاشی قرار دارد و بیش از نیمی از جمعیت با سطوح بحرانی گرسنگی روبه‌رو است. سازمان ملل هشدار داده که افغانستان ظرفیت جذب این حجم از بازگشت‌کنندگان را ندارد، و این امر بحران انسانی را تشدید می‌کند.
سازمان‌های بین‌المللی مانند IOM و UNHCR بر نیاز فوری به حمایت‌های بشردوستانه تأکید کرده و خواستار توقف بازگشت‌های اجباری شده‌اند. بدون همکاری منطقه‌ای و کمک‌های اضطراری، این وضعیت می‌تواند به یک بحران گسترده‌تر منجر شود.
