دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشری سازمان ملل متحد (اوچا) در افغانستان هشدار داد که این کشور با وخیم‌ترین بحران آوارگی داخلی در جهان مواجه است.
به گزارش خبرگزاری معمار؛ اوچا اعلام داشت این بحران که ناشی از عوامل متعددی از جمله وخامت اوضاع اجتماعی-اقتصادی، تغییرات اقلیمی،بلایای طبیعی از جمله خشک‌سالی، سیل و زلزله، و جابه‌جایی گسترده است نیاز به راه‌حل‌های فوری بشردوستانه و همچنین اقدامات بلندمدت برای توسعه و صلح پایدار دارد.
اوچا اعلام کرد که از زمان روی کار آمدن طالبان، کاهش کمک‌های بین‌المللی ارائه خدمات به مردم افغانستان را به شدت دشوار کرده است.
علاوه بر این، افغانستان با یکی از بالاترین آمار آوارگان داخلی در جهان روبرو است. بیش از نیم میلیون افغان از پاکستان به کشور بازگشته‌اند که فشار بیشتری بر منابع محدود این کشور وارد کرده است.
اوچا گفته: «با بازدید از اردوگاه‌های موقت آوارگان داخلی و عودت‌کنندگان، از نزدیک شاهد شرایط مخاطره‌آمیز آن‌ها از جمله عدم دسترسی به خدمات اولیه مانند آب آشامیدنی سالم، بهداشت کافی، مراقبت‌های بهداشتی و شغل بوده‌ایم.»
افغانستان به‌عنوان هفتمین کشور آسیب‌پذیر جهان در برابر تغییرات اقلیمی، علی‌رغم مشارکت حداقلی در انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی، رتبه‌بندی می‌شود.
اوچا تاکید کرده که در این میان زنان و دختران دچار آسیب بیشتری خواهند شد چرا که از آگوست ۲۰۲۱، طالبان بیش از ۵۰ فرمان را صادر و گسترش داده که زنان و دختران را هدف قرار می‌دهند، در کنار چندین فرمان و عملکرد ناسازگار در سطح ولایت که حقوق اولیه و آزادی‌های اساسی زنان را محدود می‌کند. محرومیت زنان از آموزش و تحصیل به عنوان نقض حقوق بشر نه تنها ثبات اقتصادی زنان و خانواده‌های آن‌ها را کاهش می‌دهد، بلکه جامعه را از مشارکت‌کنندگان ماهر در همه بخش‌ها محروم می‌کند.
بدون دسترسی به تحصیلات مستمر، یک نسل کامل از دختران نمی‌توانند در رشته‌های طب، انجنیری، یا آکادمیک، رشته‌هایی که برای توسعه آینده افغانستان بسیار حیاتی هستند، پیش بروند.
این در حالی است که پس از روی کار آمدن طالبان زنان و دختران از تمام حقوق خود محروم شده و از آموزش و تحصیل نیز بازمانده‌اند.
اوچا خواستار افزایش کمک‌های بشردوستانه برای رسیدگی به نیازهای فوری آوارگان داخلی و عودت‌کنندگان شده است.این نهاد همچنین تاکید می‌کند که برای رسیدگی به ریشه‌های بحران و ایجاد صلح و توسعه پایدار در افغانستان، به راه‌حل‌های بلندمدت نیاز است.این راه‌حل‌ها باید شامل احیای حقوق زنان و دختران، از جمله دسترسی به آموزش و تحصیل باشد.
