بر مبنای گزارش شاخص جهانی صلح (GPI)، افغانستان به عنوان ناامن ترین کشور جهان معرفی شد.
این گزارش که از نتیجه بررسی ۱۶۳ کشور جهان تهیه شده است، نشان می دهد که افغانستان رتبه آخر را کسب کرده و به عنوان ناامن ترین کشور جهان شناخته شده است.
البته این گزارش از دو جهت قابل بررسی است و نمی توان بلافاصله حاکمان فعلی را محکوم نمود، زیرا این دست از گزارش ها نتیجه مطالعات درازمدت نهادهای بین المللی از وضع موجود در کشوهای جهان است و قطعا اوضاع کنونی افغانستان محصول یک سال اخیر نیست بلکه اگر با دقت توجه کنیم می توانیم پی ببریم که ناامنی موجود در افغانستان محصول سال ها تلاش دشمنان داخلی و خارجی افغانستان است.
بنابراین گزارش فوق را باید از دو جهت بررسی کرد که عبارتند از؛ عوامل داخلی در بروز و تشدید ناامنی و عوامل خارجی در به وجود آمدن وضع موجود.
با نگاهی کلی به تاریخ چهل سال گذشته افغانستان به خوبی درک میکنیم که همواره کشور افغانستان از سوی عوامل داخلی و خارجی مورد تهدید قرار گرفته و آسیب هایی جدی از این دو عامل متوجه این کشور شده است.
از جمله عوامل داخلی که می توان در بروز ناامنی و تشدید آن در مناطق مختلف افغانستان نام برد، جنگ های داخلی، بی کفایتی مسؤولان، مشکلات اقتصادی و ضعف نظامی کشور افغانستان در تامین امنیت داخلی و همچنین امنیت مرزها و وجود گروه های مسلح و باندهای قاچاق مواد مخدر و سلاح در نقاط مرزی کشور دانست.
اما گذشته از این عوامل خارجی بسیار مهمی در بروز و تشدید نا امنی در کشور دخیل هستند که نقش آنان از عوامل داخلی نه تنها کمتر بلکه ممکن است در برخی از موارد بسیار پررنگ تر باشد، که به عنوان نمونه می توان به اشغال چندین ساله افغانستان توسط استعمار پیر انگلستان و سپس اشغال این کشور توسط شوروی سابق و پس از آن بیست سال اشغال افغانستان توسط ایالات متحده و همپیمانان نظامی وی اشاره کرد.
از سوی دیگر شرایط فعلی نیز محصول خروج غیر مسؤلانه و خفت بار نیروهای خارجی از افغانستان و در پی آن تحریم های ظالمانه اقتصادی است که مردم را دچار بحران های اقتصادی نموده است.
البته نباید فراموش کرد، وجود گروه های تروریستی متعدد از جمله گروه تروریستی داعش در افغانستان که به صورت مستقیم و غیر مستقیم مورد حمایت دولت های غربی و برخی از دول عربی حوزه خلیج فارس می باشند، یکی از مهمترین عوامل سقوط افغانستان به قعر جدول کشورهای امن جهان به شمار می آید که این نیز خود عاملی داخلی تحت حمایت خارجی ها محسوب می شود.
بنابراین باید گفت، قرارگرفتن افغانستان در رتبه کشورهای جهان به لحاظ امنیت بیش از آنکه باعث شرمساری حاکمان کنونی و دولتمردان سابق باشد، باعث شرمساری دولت های خارجی است که در طول چهار دهه اخیر به بهانه به ارمغان آوردن امنیت، خاک افغانستان را به توبره کشیده و سبب به وجود آمدن اوضاع فعلی در کشور شده اند.
