ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، تازه‌ترین گزارش خود از وضعیت حقوق بشر در افغانستان را به پنجاه و ششمین جلسه شورای حقوق بشر این سازمان در جنوا ارائه کرد و گفت «با طالبان نباید مانند دولت رسمی رفتار شود.»
وی تاکید کرد که خشونت علیه زنان و دختران در افغانستان بسیار شدید و گسترده است و من به این نتیجه رسیده‌ام که ممکن است این اقدامات، جنایت علیه بشریت شمرده شود.
آقای بنت سیاست‌های طالبان در این زمینه را «فراگیر و روشمند» خواند و گفت که از ماه جون گذشته، حکومت طالبان با صدور دست‌کم ۵۲ فرمانِ دیگر محدودیت زنان و دختران را تشدید کرده است.
فرحان حق، معاون سخنگوی دبیر کل سازمان ملل نیز در یک کنفرانس خبری گفت که ملل متحد طالبان را به عنوان «مقامات حاکم» می‌شناسد و در نشست آتی دوحه به عنوان دولت غیر رسمی با آنان رفتار خواهد شد.
فرحان «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان را نگرانی کلیدی عنوان کرد و افزود: «ما می‌خواهیم اطمینان حاصل کنیم که نقش شایسته زنان در جامعه حفظ شود و حقوق آنان مورد احترام قرار گیرد.»
اما ذبیح الله مجاهد سخنگوی گروه طالبان گزارش برخی از اعضای سازمان ملل به ویژه ریچارد بنت را تلاشی برای تخریب اذهان در آستانه نشست آتی دوحه دانست.
مجاهد افزود: برخی از اشخاص عُقده‌ای در سازمان ملل متحد همواره سعی می کنند تصویری نادرست از افغانستان ارائه دهند و تحولات بزرگ را زیر سایه چند موضوع محدود قرار دهند.
سازمان ملل و نهادهای وابسته، علی‌رغم تعاملات گسترده با طالبان نتوانسته اند به یک فهم مشترک در خصوص مسائل حقوق بشری با این گروه دست یابند. با گذشت 3 سال از حاکمیت طالبان در افغانستان هنوز زنان و دختران از صحنه های مختلف جامعه محروم می‌باشند و در این خصوص، هیچ افق روشنی به چشم نمی‌آید.
سازمان ملل و فعالان حقوق بشری به این نتیجه رسیده اند که زنان افغانستان تحت ظلمِ فراگیر قرار گرفته اند و حاکمیت طالبان، اراده‌ای برای پذیرش چنین مسائل مهم را ندارند. در همین راستا، سازمان ملل به صراحت اعلام کرده است که در نشست دوحه سوم، تصمیمی برای به رسمیت شناسی طالبان وجود نداشته و حتی حضور طالبان در این نشست به عنوان حاکمان رسمی تلقی نخواهد شد.
حاکمیت افغانستان نیز باید به این باور رسیده باشد که با سیاست‌های موجود، هیچگاه مسیرِ به رسمیت شناخته شدن آنان هموار نخواهد شد و تنها اوضاع بیشتر از گذشته پیچیده و مبهم خواهد شد.
بنابر این به نظر می‌رسد که اصرار طالبان بر سیاست های حذفی در خصوص زنان، نه تنها زنان افغانستان، بلکه سازمان ملل را نیز به ستوه آورده و نتیجه تعاملات این نهاد نیز منفی بوده است، لذا ممکن است رویکرد سازمان ملل دراین خصوص با تغییرات اساسی همراه گردد.
