هم زمان با روز جهانی زن، مقامات طالبان، از جمله مولوی ذبیح‌الله مجاهد و سخنگوی وزارت امر به معروف، ادعا می‌کنند که زنان افغانستان از لحاظ جسمی و روانی در امنیت زندگی می‌کنند و تمام حقوق شرعی آنان تأمین شده است. آنها تأکید دارند که حقوق زنان باید بر اساس ارزش‌های اسلامی و افغانستانی ارزیابی شود، نه بر اساس فرهنگ غربی. طالبان همچنین اعلام کرده‌اند که رهبر این گروه دستوراتی برای تضمین حقوق شرعی زنان، از جمله مهر، میراث، رضایت در نکاح و سایر حقوق شرعی، صادر کرده است. این ادعاها در حالی مطرح می‌شوند که طالبان خود را متعهد به اجرای شریعت اسلامی می‌دانند و بر این اساس، حقوق زنان را در چارچوب اسلامی تعریف می‌کنند.
با وجود ادعاهای طالبان، گزارش‌های متعدد از نهادهای حقوق بشری و سازمان‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که وضعیت زنان در افغانستان به شدت نگران‌کننده است. پس از تسلط طالبان بر کشور، محدودیت‌های گسترده‌ای بر زنان و دختران اعمال شده است. این محدودیت‌ها شامل محرومیت از تحصیل، کار، حضور در اماکن عمومی و مشارکت در زندگی اجتماعی و سیاسی است. این سیاست‌ها نه تنها با قوانین بین‌المللی حقوق بشر در تضاد است، بلکه با تفسیرهای مدرن و معتدل از شریعت اسلامی نیز ناسازگار است.
سازمان‌های بین‌المللی مانند یونسکو، یوناما و عفو بین الملل بارها از طالبان خواسته‌اند که محدودیت‌های شدید بر زنان و دختران را لغو کنند. یونسکو در بیانیه‌ای به مناسبت روز جهانی زن، بر احیای حقوق زنان و دختران افغان تأکید کرده و از جامعه جهانی خواسته است تا برای بازگرداندن حقوق زنان در افغانستان تلاش بیشتری کند. رزا اوتونبایوا، نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد در افغانستان، نیز اعلام کرده است که اعمال محدودیت‌های علیه زنان نه تنها نقض آشکار حقوق بشر است، بلکه باعث افزایش فقر و انزوای میلیون‌ها انسان می‌شود و مانعی در مسیر پیشرفت افغانستان است.
وضعیت زنان در افغانستان تحت حاکمیت طالبان به شدت بحرانی است. زنان و دختران از بسیاری از حقوق اساسی خود محروم شده‌اند. آنها اجازه ندارند در مدارس و دانشگاه‌ها تحصیل کنند، در سازمان‌های غیردولتی کار کنند، یا در اماکن عمومی حضور یابند. این محدودیت‌ها نه تنها بر زندگی فردی زنان تأثیر منفی گذاشته است، بلکه جامعه افغانستان را نیز به سمت انزوا و عقب‌ماندگی سوق داده است. بسیاری از زنان افغانستان به دلیل این محدودیت‌ها در فقر شدید به سر می‌برند و از دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی محروم هستند.
ادعاهای طالبان در مورد تأمین حقوق شرعی زنان در افغانستان با واقعیت‌های موجود در این کشور همخوانی ندارد. گزارش‌های نهادهای حقوق بشری، سازمان‌های بین‌المللی و همچنین واقعیت های موجود نشان می‌دهد که زنان و دختران افغانستان تحت حاکمیت طالبان با محدودیت‌های شدیدی مواجه هستند که نه تنها حقوق اساسی آنان را نقض می‌کند، بلکه آینده کشور را نیز به خطر می‌اندازد. ادامه چنین وضعی، کشور را به سوی بحران سوق خواهد داد که هیچ نفعی برای حاکمیت نخواهد داشت.
