مردم افغانستان از سال‌ها بدین‌سو با معضل فقر و گرسنگی درگیر بوده و از این رهگذر زندگی میلیون‌ها انسان در این کشور تحت تاثیر قرار گرفته است.
عوامل عمده‌ای همچون جنگ، ناامنی و بی‌ثباتی در ایجاد این معضل نقش پررنگی داشته و باعث شده این کشور در مسیر پیشرفت، توسعه و رفاه از سایر کشورها عقب بیفتد.
این معضل اما طی سالیان اخیر و بیش‌تر پس از فروپاشی نظام و تسلط دوباره طالبان بر افغانستان به گونه کم‌سابقه زندگی جمعی مردم را با تهدید مواجه کرده است.
آمارها نشان می‌دهند که با گذشت بیش از سه سال از عمر حکومت طالبان سطح فقر و گرسنگی در کشور در حال افزایش است و مردم از این ناحیه آسیب‌های فراوانی را متحمل می‌شوند.
بر اساس گزارش اخیر شاخص جهانی فقر، افغانستان با دو پله سقوط نسبت به سال گذشته، در میان ۱۲۷ کشور در جایگاه ۱۱۶ام قرار گرفته است.
در این گزارش آمده است که ۳۰.۴ درصد مردم افغانستان با سوءتغذیه روبرو‌اند و ۵.۸ درصد کودکان نیز پیش از رسیدن به ۵ سالگی جان خود را از دست می‌دهند.
منبع همچنان افزوده که ۴۴.۶ درصد از کودکان زیر پنج سال در افغانستان به دلیل سوء تغذیه مزمن قد کوتاه‌تر از حد معمول‌اند و ۳.۶ درصد آنان به دلیل سوء تغذیه حاد دچار کمبود وزن هستند.
این آمار تکان دهنده درحالی نشر می‌شود که در گزارش جدید بانک جهانی هم افغانستان در بین ۲۶ کشور فقیر جهان و در ردیف کشورهای کم‌درآمد جنوب صحرای آفریقا همچون اتیوپی، چاد و کانگو قرار گرفته است.
همزمان با بدتر شدن اوضاع اقتصادی در کشور گزارش‌ها نشان می‌دهند که کمک‌های جامعه جهانی نیز پس از روی کارآمدن دوباره طالبان به افغانستان کاهش یافته است.
ماه گذشته سازمان ملل متحد با ابراز نگرانی از کاهش بودجه کمک‌های بشردوستانه به هدف رسیدگی به نیازمندان در افغانستان طی گزارشی اعلام کرد که در حال حاضر از هر دو افغان یکی آن در فقر به سر می‌برد.
دفتر هماهنگی امور کمک‌های بشری سازمان ملل متحد (اوچا) در افغانستان می‌گوید، در جریان امسال، ۲۳.۷ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند؛ آمار بلندی که گفته می‌شود سازمان ملل و شرکای آن تنها می‌توانند به ۱۷.۳ میلیون آن رسیدگی کنند.
درحالی که نگرانی‌های بین‌المللی از تشدید فقر، گرسنگی و بیکاری همچنان ادامه دارد، برخی مقامات حکومت پیش از این ادعا کرده‌اند که گزارش نهادهای بین‌المللی درباره بحران اقتصادی کشور واقعیت ندارد.
به تازگی سهیل شاهین، رئیس دفتر سیاسی طالبان در قطر هم گزارش تازه شاخص جهانی فقر را نادرست خوانده و گفته آمارهای ارائه شده از کودکان دچار سوء تغذی در این گزارش صحت ندارد.
کاهش کمک‌های بین‌المللی، تحریم‌ها و انجماد دارایی‌های کشور، انزوای سیاسی و فرار سرمایه‌ها به بیرون از کشور از عمده‌ترین دلایل بحران اقتصادی فعلی افغانستان به حساب می‌آیند.
آنچه در شرایط فعلی مردم از حکومت انتظار دارند اقدامات عملی و ملموس برای بهبود شرایط اقتصادی و رونق بازار اشتغال و کسب و کار در کشور است؛ چه این که امروزه بحران اقتصادی و نبود یک چشم‌انداز روشن برای تغییر در دسترخوان مردم، یکی از چالش‌های جدی و کمرشکن برای مردم و حاکمان کشور شمرده می‌شود.
