سخن سردبیر

حق آموزش از حقوق اساسی و شرعی هر انسانی به شمار می‌آید که آموزه‌های دینی بر فراگیری آن تاکید فراوان دارد اما طالبان با برداشت‌های سطحی از دین، زنان کشور را به انزوا کشانیده اند وآنان را از این حق محروم کرده اند.

با توجه به آمار ارائه شده‌ی ‌سازمان ملل و نشر گزارش های مکرر در مورد رویدادهای امنیتی در افغانستان، ادعای طالبان در تامین امنیت، اقدامات داعش و حقوق بشر به چالش کشیده شده و طالبان نتوانسته اند در این موارد موفقیت چشمگیری داشته باشند.

انتظار می‌رود تا باهمکاری کشاورزان و اداره‌ طالبان در کشت و تولید این محصول توجه ویژه صورت پذیرد تا هم زمینه کار و تولید برای کشاورزان فراهم شود و هم ریشه تولید مواد مخدر در افغانستان به طور کامل قطع گردد.

اعتماد مردم نسبت به حاکمیت، از مواردی است که بر رضایت مردم و بقای دولت ها تاثیر مستقیم دارد. زمانیکه اعتماد بین مردم و حاکمان وجود نداشته باشد، هیچگاه پیوند و وحدت میان آنان شکل نخواهد گرفت و در نتیجه فاصله ها بیشتر شده و تهدیدها نیز افزایش خواهند یافت.

به نظر می‌رسد حاکمیت افغانستان در کوچک شماری داعش دچار اشتباه شده اند و گروه ترورستی داعش از همین خلاء و اشتباه طالبان استفاده سوء نموده و به اقدامات تروریستی شان همچنان علیه شهروندان کشور ادامه می دهند.

مهمترین راه‌حل در زمینه حل بحران مهاجرت و آوارگی ملت افغانستان، اتخاذ سیاست معقول و منطقی از سوی اداره طالبان است. این گروه به عنوان حاکمان فعلی افغانستان می‌توانند سیاستی را برگزینند که در آن، مصلحت ملی و بین‌المللی در نظر گرفته شود که در سایه آن مردم برای بازگشت به افغانستان تشویق گردند

حاکمیت افغانستان تاکنون نتوانسته است رضایت ملت افغانستان و جامعه جهانی را در خصوص حقوق بشر جلب نماید، زیرا اگر اوضاع در این زمینه مناسب می‌بود، همه از نحوه حکومت‌داری طالبان ابراز رضایت می‌کردند ولی امروزه شاهد تنش‌ها میان این گروه و نهادهای بین‌المللی هستیم.

در حالی که افغانستان با چالش بزرگی در زمینه دسترسی به آموزش مواجه است؛ ممنوعیت آموزش دختران از سوی طالبان باعث شده است که بیش از ۲.۵ میلیون دختر در افغانستان به آموزش و تحصیل دسترسی نداشته باشند.

عوامل متعددی در گسترش فقر در افغانستان دخیل هستند اما انزوای افغانستان به دلیل سیاست‌های یکجانبه طالبان، بیش از هر عاملی دیگر نقش داشته است، زیرا حاکمیت طالبان به تنهایی توانایی رفع این معضل را نداشته و جامعه جهانی نیز در این حوزه تمایلی از خود نشان نمی‌دهند، در نتیجه فقر نه تنها کاهش نیافته بلکه افزایش نیز می‌یابد.

محرومیت‌های آموزشی، اجتماعی و شغلی زنان چالش های زنان را در افغانستان تشدید کرده است.امروزه زنان افغانستان در بدترین شرایط قرار گرفته اند که امید‌ها را برای بهبود اوضاع برای آنان ناممکن کرده است.