جشن نوروز از قرنها قبل در مناطق فارسی زبان همیشه رایج بوده است که در این ایام مردم لباس های جدید می‌پوشند و به درست کردن هفت میوه، پختن سمنک و چیدن سفره هفت سین مصروف می‌شوند. تجلیل از نوروز قبل از ظهور دین مقدس اسلام صورت میگرفت که بنام جشن مهرگان یاد میگردید. در دوران خلافت حضرت امام علی علیه السلام هم، ایرانی های که مسلمان شده بودند و از اصحاب حضرت بودند، دست به تجلیل این روز میزدند و خلیفه مسلمین هم هیچ ممانعتی را با آنها انجام نمی‌داد.
در این ایام مردم از خاتمه یافتن فصل زمستان و آمدن بهار ابراز خوشحالی نموده و از تجدید حیات دوباره طبیعت احساس خرسندی میکنند که بارزترین مصداق معاد یا همان زنده شدن بعد از مرگ است. در چنین روزی کشورهای حوزه فارسی زبان جشن های با شکوهی می‌گیرند. با این که بعضی از اعمال نادرست و ناشایست هم ممکن صورت بگیرد که در جای خود محکوم است و هیچ ربطی به مسلمانان معتقد و متدین ندارد و این دلیل نمیشود که بصورت مستقیم ماهیت و اصالت این روز را نشانه گرفت و در صدد مقابله با آن برخاست.
در اسلام چیزی که مهم است همان انجام واجبات و ترک محرمات است که تحت هیچ شرایطی معروف و منکر جایشان را به هم تبدیل نمی‌کنند. بناءً مراسم جشن نوروز نه تنهاهیچ منافاتی با دین مبین اسلام ندارد بلکه نشانه ای است از قدرت خداوند متعال برای بندگانش.
اما این که چرا طالبان با نوروز مشکل دارند را می‌توان به دو دلیل واضح کرد. اول اینکه طالبان تفکرات بسته و رادیکال دارند و به تمام موضوعات از منظر احادیث راویان افراطی نگاه میکنند که صحت و سقم آن هم مورد اختلاف است.
دلیل دوم آن هم متاسفانه ریشه در تعصبات قومی و قبیله ای دارد که همیشه حکومت های حاکم در افغانستان به صورت مستقیم و غیر مستقیم با فرهنگ پارسی داشته اند. تمدن فارس که یکی از کهن ترین تمدن های تاریخ بشر است و خصوصیات ویژه و منحصر به فرد خویش را دارد نه تنها در افغانستان بلکه در تمام دنیا بدخواهان و رقیبان بی شمار هم دارد که همیشه در صدد تلاش برای منع گسترش آن در جهان هستند.
طالبان با نگاهی قومی و قبیلوی در تلاش اند تا با منع برگزاری جشن نوروز و حذف آن از تقویم کشور، فرهنگ غنی پارسی را تا حد ممکن سبوتاژ نموده و نوعی از هویت زدایی را انجام دهند. اما باید گفت که در کشور وسیعی مانند افغانستان که متشکل از اقوام گوناگونی می‌باشد امکان حذف قومی وجود نداشته و تنها به زمینه‌های اختلافات و مقابله آنان منجر خواهد شد. لذا حکومت باید به باورهای مردم احترام بگذارند و مانع برپایی مراسم آنان نگردد.