وزیر تحصیلات عالی حکومت طالبان به تازگی از مهاجرت جوانان از افغانستان ابراز نگرانی کرده و خواستار ماندن آنها در کشور شده است.
ندا محمد ندیم به تازگی طی نشستی در دانشگاه پولی تخنیک کابل، مهاجرت جوانان را عامل بدنامی افغانستان عنوان کرده و افزوده که «خیر» جوانان در این نیست که از کشور مهاجرت کنند.
وزیر تحصیلات عالی طالبان گفته است: «خیر شما در این نیست که از وطن بیرون شوید و در کشورهای دیگر تاکسی‌رانی کنید یا خدانخواسته مزدوری کنید.»
به گفته وی، افغانستان «به امیر، خطیب، عالم دین، داکتر و انجنیر، ضرورت دارد … هرکسی که توانایی کار دارد فردا برایش کار پیدا می‌شود.»
این مقام بلندپایه طالبان همچنان گفته است: «مایوس نباشید و این‌طور فکر نکنید که در افغانستان کار نیست. شیطان‌های دنیا شما را به بیراهه نکشاند که بگویند اینجا کار نیست، شما بروید به اروپا. بعد شما در مرزها کشته شوید، در دریاها غرق شوید یا در زندان‌ها گرفتار شوید. این کار استعداد شما را از بین می‌برد و پدر و مادرتان را به زحمت می‌اندازد.»
این اظهارات ندیم درحالی مطرح می‌شود که با روی کارآمدن دوباره حکومت طالبان در افغانستان میلیون‌ها تن طی بیش از سه سال گذشته از کشور مهاجرت کرده‌اند.
براساس برخی گزارش‌ها، در این مدت حدود ۷ هفت میلیون نفر از افغانستان به کشورهای دور و نزدیک مهاجر شده‌اند که عمده‌ترین دلیل آن فقر و بیکاری روزافزون در کشور بوده است.
در این میان، مهاجرت دسته جمعی جوانان اما در افغانستان زیر اداره طالبان به یک موضوع بحث‌برانگیز بدل شده است.
نگرانی تازه وزیر تحصیلات طالبان از مهاجرت جوانان درحالی ابراز می‌شود که به عقیده برخی کارشناسان، این گروه با اتخاذ سیاست‌های گروهی و قومی عرصه را برای جمعیت کثیری از جوانان تنگ کرده و آنها مجبور شده‌اند برای بقای‌شان از کشور مهاجرت کنند.
شاید آقای وزیر در جریان باشد که شرایط نابسامان اقتصادی که فعلا دامنگیر کشور است زندگی بیش از نیمی از جمعیت کشور را در معرض تهدید قرار داده است.
وزیر تحصیلات طالبان خوب است بداند که اگر حکومت این گروه واقعا دلسوز جوانان است در قدم نخست شرایط کاری بدون تبعیض را در کشور فراهم کند تا جوانان بتوانند از ظرفیت بالقوه‌شان در بخش‌های گوناگون استفاده کنند.
بدون شک اگر حاکمیت طالبان زمینه‌های کار برای جوانان در کشور فراهم می‌کرد تا کنون هزاران جوان متخصص و شایسته راه مهاجرت را در پیش نمی‌گرفتند.
مهاجرت جوانان از افغانستان طی سال‌های اخیر زمانی اتفاق افتاده که فقر، بیکاری و بحران زمین زیر پای آنان را داغ کرده و به اجبار صورت گرفته است نه اختیار و هوس.
بنابر این، تا زمانی که شرایط کاری برای جوانان در کشور فراهم نباشد و شرایط جاری در کشور حاکم باشد، نگرانی از مهاجرت جوانان یک امر واهی و بیهوده خواهد بود.
