آغاز سال تحصیلی و استمرار محرومیت دختران از آموزش

سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد (یونسکو) با انتشار بیانیه‌ای به مناسبت آغاز سال جدید تحصیلی در افغانستان اعلام کرد 1.4 میلیون دختر در افغانستان از رفتن به مدرسه محروم هستند.
این نهاد خاطر نشان کرد که محروم کردن دختران باعث آسیب‌های جدی به روح و روان آنان و مانع توسعه‌ افغانستان می‌شود.
یونسکو افزوده که سال تعلیمی جدید، امیدی برای شاگردان منتظر در سراسر افغانستان بود تا بتوانند دوباره به مکتب بازگردند و در مسیر رشد قرار بگیرند اما طالبان برای سومین سال متوالی سال تعلیمی جدید را بدون حضور دختران آغاز کردند.
همچنین سازمان عفو بین‌الملل در واکنش به عدم بازگشایی مکتب‌ها برای دختران بالاتر از صنف ششم در سال نو تعلیمی در افغانستان گفته است جهان نمی‌تواند از «وضعیت اسفبار» دختران در افغانستان چشم‌پوشی کند.
به گفته عفو بین‌الملل با عدم بازگشایی مکتب‌ها در افغانستان، صنوف برای دختران خالی می‌ماند‌ و این ممنوعیت از سوی طالبان، آینده دختران را از بین می‌برد.
مولوی حبیب الله آغا سرپرست وزارت معارف (آموزش و پرورش افغانستان) در مراسم آغاز سال تحصیلی هزار و چهارصد و سه در کابل گفت: در کنار آموزش دینی، آموزش‌های نوین نیاز مُبرم است و تنها راه برون رفت از وابستگی به بیگانگان، فراهم کردن کردن زمینه‌های آموزش‌های دینی و نوین در جامعه است.
مولوی عبدالسلام حنفی، معاون اداری ریاست کابینه سرپرست افغانستان نیز در این مراسم گفت: ملت بدون تحصیل همیشه محتاج و وابسته به دیگران خواهد بود و ملت نیازمند، هیچگاه نمی‌تواند به استقلال برسد.
بحران تحصیل دختران در کشور وارد مرحله‌ی جدیدی شده که امیدها را برای بازگشایی مکاتب به شدت کاهش داده است. حاکمیت طالبان با اتخاذ رویکردهای حذفی در قبال زنان افغانستان،آینده‌ی آنان را با چالش جدی همراه کرده‌ و زنان کشور با محدودیت‌های بی سابقه ای روبرو شده اند.
تدوام منع تحصیل بانوان پیامدهای نامطلوبی را به بار خواهد آورد که از جمله می توان به فقر و بیکاری اشاره کرد؛ زمانی که زنان نتوانند از دانش و تخصص کافی برخوردار گردند، فرصت های شغلی و کسب درآمد را از دست خواهند، در نتیجه سبب محرومیت آنان در حوزه‌ی اقتصادی می‌شود.
ضربه جبران ناپذیر به سیستم تعلیم و تربیت، گسترش بی سوادی و تربیت ناصحیح نسل‌های آینده از دیگر آثار ممنوعیت تحصیل زنان است که آنان را چالش جدی مواجه می‌سازد.
به نظر می‌رسد در پشت پرده‌ی ممنوعیت تحصیل زنان هیچ دلیل منطقی و شرعی وجود نداشته و تنها بر اساس گمان های بی مورد این محرومیت علیه آنان وضع گردیده که ضربه سنگینی بر جامعه افغانستان وارد می‌سازد. بنابراین جامعه جهانی و علمای جهان اسلام باید در زمینه رفع موانع تحصیل زنان در کشور تلاش کند تا بیش از این دختران کشور از نعمت تحصیل محروم نمانند.