هیئت امنای سقاخانه «گلزار شهدای راه آزادی» و مناقب‌خوانان، شعرا، اساتید و علما از پنجاه‌وپنجمین سالروز شهادت سید اسماعیل بلخی در کابل بزرگ‌داشت کردند.
به گزارش خبرگزاری معمار، سخنرانان در این مراسم بر اهمیت اشعار انقلابی و کارکردهای عدالت‌خواهانه سید اسماعیل بلخی تاکید کرده و گفتند که «نسل امروز باید شهید سید اسماعیل بلخی را سرمشق زندگی‌شان قرار دهند.»
عبدالرووف هدایت، یکی از فعالان اجتماعی می‌گوید، «شهید سید اسماعیل بلخی در عصر زندگی می‌کرد که ظلم و استبداد جامعه را به قهقرا برده بود و هرکسی که صدای عدالت‌خواهی و برابری را بلند می‌کرد از سوی رژیم استبدادی آن وقت بازداشت و در سیاه چاله‌های دهمزنگ انداخته می‌شد.»
آقای هدایت هدف از برگزاری این مراسم را آشنا ساختن نسل جوان با افکار و اندیشه‌های سید اسماعیل بلخی عنوان کرده و گفت که نسل‌های آینده باید بدانند که اشخاصی چون بلخی که «یک رهبر واقعی و غمخوار جامعه بود، چرا جای‌شان در زندان بود!»
وی می‌گوید، سلول‌های زندان نتوانست اندیشه‌های آزادی‌خواهی سید اسماعیل بلخی را از بین ببرد، افکار و اندیشه‌های عدالت‌خواهی وی در میان مردم باعث وحدت و یکپارچه‌گی شد.
هدایت افزود، هیئت امنای سقاخانه گلزار شهدای راه آزدی از ۱۷ تا ۲۴ سرطان را به نام هفته تجلیل از افکار حماسی و ماندگار علامه شهید اسماعیل بلخی نام‌گذاری کرده است.
از سوی هم حاجی ولی حیدری یکی از برگزار کنندگان این مراسم می‌گوید که سید اسماعیل بلخی در نهضت اسلامی در افغانستان پیشتاز بود و باعث اتحاد در بین مردم شد.
حاجی ولی همچنان در مورد زندگی‌نامه و کارکردهای سید اسماعیل بلخی صحبت کرده، گفت: بلخی در ۱۲۹۹ هجری شمسی در ولسوالی بلخاب ولایت سرپل به دنیا آمده و پدر ایشان از علمای منطقه بود و تعلیمات ابتدایی خود را در زادگاهش آموخته و بعدا جهت فراگیری علم به مشهد مقدس ایران رفت.
وی افزود: علامه بلخی برای بیداری و گسترش نهضت اسلامی در میان جوامع به کشورهای مختلف سفر کرده بود. بلخی در جهت حفظ ارزش‌های اسلامی به کشورهای ایران، سوریه، لبنان و دیگر کشورهای اسلامی سفر کرده و با اندیشمندان اسلامی صحبت کرده بود.
وی همچنان گفت: بلخی حزب ارشاد را با همکاری مبارزان، فرهنگیان و علما تاسیس کرد که هدف آن نفی حکومت‌های طاغوتی بود. رژیم استبدادی سابق اعضای حزب ارشاد را دستگیر و بلخی بیش از ۱۵ سال در سیاه چاله‌های حکومت آن وقت در زندان بود.
آقای حیدری در ادامه گفت: بلخی بعد از رهایی از زندان با سفر به ولایات مختلف به آگاهی جامعه پرداخت و مورد استقبال گرم مردم واقع شد. وی در گفت‌وگوها با علما ایران و عراق آن‌ها را به حمایت از مبارزه برعلیه استبداد فراخواند.
به گفته حیدری، «بلخی توسط رژیم استبدادی مسموم شد و در ۲۴ سرطان به شهادت رسید و تشیع جنازه آن با شکوه و عظمت و حضور میلیون‌ها تن برگزار شد که در تاریخ افغانستان چنین تشیع جنازه وجود نداشته است.»
از سوی هم نعمت الله نادری گفت، افکار و اندیشه‌های سید اسماعیل بلخی در راستای آزادی و نابودی استبداد است که همان اندیشه‌ها وی او را ۱۵ سال به زندان دهمزنگ انداخت.
آقای نادری افزود: بلخی راه مبارزه علیه استبداد را به مردم نشان داده و گفت که «دوای درد استبداد خون است» و خودش را در راه عدالت قربانی کرد.
وی همچنان گفت: علامه بلخی به مثل امام حسین (ع) برای پاسداری از اسلام جهاد کرد و جان‌اش را در این راه فدا کرد. وی می‌توانست که زندگی راحت و به دور از شکنجه و زندان داشته باشد ولی از آنجایی که شهید بلخی یک رهبر کاریزما بود هرگز تحمل نمی‌توانست که مردم زیر چوب‌های حکومت استبدادی باشد.
آقای نادری افزود، هدف علامه بلخی آزدی و استقلال جوامع اسلامی بود، نسل امروزی باید ادامه دهنده راه و اندیشه بلخی باشد.
