علت ثبات ارزش «افغانی» در برابر سایر ارزها چیست؟

بلومبرگ گزارش داده که سرازیر شدن میلیاردها دالر از کمک‌های بشری جامعه جهانی به افغانستانی زیر سلطه طالبان، سبب حفظ ثبات ارزش پول افغانی شده‌است.
این نشریه با نشر گزارشی گفته است که بالا رفتن بهای پول افغانی در برابر ارزهای خارجی در کشوری مانند افغانستان که شهروندان آن با یکی از بدترین نقض حقوق بشری از سوی طالبان روبه‌رور هستند، غیر عادی است.
به نوشته این رسانه، افزایش تجارت با کشورهای همسایه افغانستان نیز بر حفظ ثبات پول افغانی کمک کرده است.
بلومبرگ نوشته که ممنوعیت استفاده از روپیه پاکستانی و دالر امریکایی از سوی رژیم طالبان در معاملات نیز یکی دیگر از عوامل حفظ ارزش پول افغانی است.
همانگونه که نشریه بلومبرگ ذکر کرده است، ثبات «افغانی» در مقابل سایر ارزها، در شرایطی که افغانستان در بدترین حالت قرار دارد، بحث برانگیز می‌باشد.
امروزه وضعیت اقتصادی در افغانستان در نامطلوب‌ترین وضعیت قرار دارد؛ زیر ساخت‌های اقتصادی در کشور تعطیل و یا در حالت رکود به سر برده و مهمتر از همه حکومتی که در افغانستان مستقر می‌باشد، از سوی جامعه بین‌المللی به رسمیت شناخته نشده‌است.
با سیاست‌های محدودگر طالبان، بسیاری از تجار و سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی، افغانستان را ترک نموده و عملا چرخه اقتصادی با اختلال و توقف همراه شده است.
آنچه که از درآمدهای دولتی در کشور به دست می‌آید، از طریق مالیات و پاره‌ای از عواید ملی است که حتی کفاف کارمندان حکومت را نمی‌دهد و در انتها دست همان کارمندان به‌سوی خزانه ملی دراز می‌باشد. در چنین وضعی تنها امید حاکمیت و مردم، به کمک‌های بین‌المللی می‌باشد که به صورت منظم در اختیار طالبان قرار می‌گیرد.
به گفته کارشناسان، در شرایطی که طالبان در انزوای سیاسی و اقتصادی به سر می‌برند، و توان تامین نیازهای اقتصادی کشور را ندارد، کمک‌های بین المللی تنهاترین و بهترین گزینه برای آنان خواهد بود؛ به نحوی که سیل کمک های نقدی سبب شده است که ارزش پول افغانی ثابت بماند.
به عقیده صاحب‌نظران، تزریق منظم کمک‌های نقدی به طالبان، اذهان بسیاری را درگیر کرده است که چگونه علی رغم نقض حقوق بشر و اقدامات یکجانبه طالبان، این کمک ها به آنان ارسال می‌گردد. اگر این کمک ها به منظور رفع نیازهای مردم اختصاص داده می‌شود، باید از طریق سازوکاری مناسب و صحیح به دست مردم برسد؛ نه اینکه مستقیم به خزانه طالبان تحویل داده شود تا صرف هزینه حکومت داری گردد.
متاسفانه برخی از دولت‌ها علی رغم سر دادن شعار «حقوق‌بشر» خلاف آن عمل می‌کنند. آنان خود را مدافع حقوق انسان‌ها و آزادی بیان می‌دانند ولی در رفتار خود، به نحوی دیگر اقدام می‌کنند. ملت افغانستان همیشه قربانی سیاست‌های برخی از دولت‌های متزور شده است که در قالب دفاع از حقوق بشر وارد کشور ما شده‌اند اما با عملکردهای ناصواب، سبب گرفتاری و رنج مردم ما شده اند. امروزه نیز آنان سیاست مشخصی در حمایت از ملت افغانستان نداشته و همواره به دنبال تامین منافع خویش هستند.
نیاز فوری ملت افغانستان، این است که از حقوق آنان در مجامع بین‌المللی دفاع شود؛ و حاکمیت را در برابر محدودیت های ایجاد شده بر مردم، پاسخگو نمایند.
روزهای رنج و محنت ملت افغانستان سپری خواهد شد؛ اما آنان عملکردهای مثبت و منفی دولت‌ها را به خاطر خواهند سپرد و تاریخ در مورد آنان قضاوت خواهد کرد؛ لذا دولت‌هایی که در امور افغانستان فعالیت دارند، سیاست درست و منطبق با منافع ملت افغانستان در پیش بگیرند تا در پیشگاه آیندگان کارنامه خوبی از خود به یادگار بگذارند.