مولوی عبدالکبیر، معاون سیاسی نخست وزیر طالبان در دیدار با سفیر جدید اتحادیه اروپا برای افغانستان بر رسیدگی گروه طالبان به نگرانی‌های جهانی در مورد تهدیدهای موجود از افغانستان اشاره کرده و تأکید کرد که این گروه خواهان برقراری مناسبات بیشتر با جهان است.
این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که وضعیت افغانستان و سیاست‌های طالبان همچنان موضوعاتی حساس و چالش‌برانگیز در سطح بین‌المللی هستند.
اگرچه طالبان ادعا می‌کند که به نگرانی‌های جهانی رسیدگی کرده، اما واقعیت‌های موجود در افغانستان نشان می‌دهد که این ادعاها با چالش‌های جدی مواجه است. نگرانی‌های عمده‌ای که از سوی جامعه جهانی مطرح شده شامل حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان، مبارزه با تروریسم و تأمین امنیت داخلی است.
طالبان در سال‌های اخیر قوانین و سیاست‌هایی را به اجرا گذاشته که به شکل چشمگیری بر حقوق زنان تأثیر منفی گذاشته و دسترسی آن‌ها به آموزش، کار و حقوق اساسی را محدود کرده است. این اقدامات به‌طور مستقیم بر تصویر جهانی از طالبان تأثیر منفی گذاشته و باعث افزایش انتقادات از سوی سازمان‌های بین‌المللی و نهادهای حقوق بشری شده است.
علاوه بر این، طالبان با چالش‌های امنیتی و تروریستی نیز مواجه است. اگرچه این گروه ادعا می‌کند که کنترل اوضاع امنیتی را در دست دارد، اما گزارش‌ها از فعالیت گروه‌های تروریستی و وقوع خشونت‌ها در مناطق مختلف کشور حکایت دارد. این وضعیت باعث افزایش نگرانی‌های جهانی در مورد ثبات افغانستان و امکان استفاده از خاک کشور برای فعالیت‌های تروریستی می‌شود.
برای ادغام افغانستان در جامعه جهانی، طالبان نیاز به انجام تغییرات بنیادین دارد. نخست، باید به حقوق بشر و آزادی‌های فردی احترام بگذارد و سیاست‌های متعادلی را اتخاذ کند که به بهبود وضعیت زنان و اقلیت‌ها منجر شود. همچنین، طالبان باید با جامعه جهانی در زمینه مبارزه با تروریسم همکاری نموده و ثابت کند که از خاک افغانستان برای فعالیت‌های تروریستی استفاده نخواهد شد.
از سوی دیگر، برقراری مناسبات دیپلماتیک و اقتصادی با کشورهای مختلف می‌تواند به بهبود وضعیت اقتصادی افغانستان کمک کند. طالبان باید به‌جای تکیه بر سیاست‌های انزوایی، به‌دنبال ایجاد روابط مثبت با کشورهای همسایه و سایر کشورها باشد. این روابط می‌تواند به جذب کمک‌های انسانی و اقتصادی و بهتر شدن شرایط زندگی مردم افغانستان کمک کند.
اگر طالبان به دنبال ادغام در جامعه جهانی است، باید به نگرانی‌های جهانی پاسخ مثبت داده و تصامیم موثری در جهت بهبود وضعیت حقوق بشر و امنیت انجام اتخاذ نمایند. لذا طالبان ناچار اند که اقدامات عملی در جهت کسب رضایت داخلی و جلب توجه جهانی انجام دهند و تنها با اظهارات لفظی نمی‌توانند به خواسته های یک یکجانبه خود دست یابند.
