محمد حنیف اتمر، وزیر امور خارجه حکومت پیشین در واکنش به حملات هوایی پاکستان به خاک افغانستان گفت که «جای تاسف است که رژیم طالبان برای جلوگیری از این حملات وحشیانه، هیچ امکانی در اختیار ندارد؛ نه قوای هوایی و نه قوای دفاع هوایی.»
او افزود که در طول سه دهه اخیر، دو بار نیروهای امنیتی و دفاعی کشور به خواست پاکستان و به دست خود افغانها از بین برده شدند.
اتمر گفت که این وضعیت ایجاب میکند تا رهبران طالبان از این تجارب تاریخی درس بگیرند و بدانند که بقای کشور و بقای خودشان بستگی به اتحاد و اتفاق ملی دارد.
وزیر خارجه پیشین افزود: «اگر طالبان به حقوق تمام مردم کشور، مصالحه ملی و استقرار نظام مشروع در کشور تن ندهند، اتحاد و اتفاق ملی بدست نخواهد آمد و قدرت دفاع مشروع از وطن گرفته خواهد شد.»
اتمر گفت: جای تأسف فراوان است که برای جلوگیری از این حملات وحشیانه، رژیم طالبان هیچ امکانی در اختیار ندارد؛ نه قوای هوایی و نه قوای دفاع هوایی.
اتمر اظهار داشت در طول تقریباً سه دهه اخیر، دو بار نیروهای امنیتی و دفاعی کشور، شامل قوای هوایی و دفاع هوایی که با قربانیهای عظیم ساخته شده بودند، از بین برده شدند. در حالیکه هر دو بار واضح بود که این خواست همیشگی پاکستان بوده، اما برای آن بهانههای مختلف سیاسی تراشیده شد و این فاجعه به دست خود افغانها صورت گرفت پرسش نسل های نو کشور این است که آیا این کار درست بود؟ آیا دلایل و بهانههای دیروزی میتواند بیچارگی و بیدفاعی امروز را توجیه کند؟
او تاکید کرد که این وضعیت ایجاب میکند تا رهبران طالبان از این تجارب تلخ تاریخی درس بگیرند و بدانند که بقای کشور و بقای خودشان، بستگی به اتحاد و اتفاق ملی ما در برابر متجاوزین دارد. اگر طالبان به حقوق تمام مردم کشور، مصالحه ملی و استقرار نظام مشروع در کشور تن ندهند، اتحاد و اتفاق ملی بدست نخواهد آمد و قدرت دفاع مشروع از وطن گرفته خواهد شد؛ درست مانند آنکه قبلاً با از بین بردن اردوی ملی افغانستان، این قدرت ملی دو بار از مردم افغانستان گرفته شد.
