انفجار اخیر در دارالعلوم حقانیه در آکورا ختک، واقع در ولایت خیبر پختونخوا پاکستان، که به کشته شدن حامد الحق، رهبر گروه جمعیت علمای اسلام، منجر شد، فاجعه‌ای دیگر از خشونت‌های بی‌رحمانه‌ای است که جان هزاران انسان بی‌گناه را می‌گیرد.
این حادثه نه تنها تأمل‌برانگیز است بلکه نمایانگر بحران بزرگتری است که مسلمانان افغانستان و مناطق اطراف آن بیش از دو دهه است که از آن رنج می‌برند: خشونت‌های انتحاری که به نام دین مقدس اسلام توجیه می‌شوند.
باید به شدت تاکید کرد که همه‌ی گروه‌هایی که انتحار و قتل‌عام را در چارچوب دینی توجیه می‌کنند، باید مورد سرزنش و محکومیت شدید قرار گیرند. حملات انتحاری هرچند به‌دست گروه‌های افراطی مختلف، از داعش، انجام می‌شود، در واقع هیچ‌گونه ریشه‌ای در تعالیم واقعی و انسانی اسلام ندارند. پ
اسلام دینی است که پیروان خود را به صلح، محبت، و احترام به زندگی بشری فرامی‌خواند. ترور و انتحار به هیچ عنوان نمی‌توانند در این چارچوب قرار گیرند. تمامی این گروه‌ها که به‌طور سیستماتیک اقدام به آموزش انتحاری و ترور کرده‌اند و می کنند با هر بهانه‌ای که خود به آن چنگ می‌زنند، باید به‌طور قاطع محکوم شوند.
مردم مظلوم و بی‌دفاع افغانستان بیش از دو دهه است که قربانی این نوع حملات وحشیانه و بی‌رحمانه شده‌اند. اگرچه هیچ دینی به‌طور کامل نمی‌تواند توجیه‌گر قتل و خشونت باشد، اما این اقدام‌ها که به‌نام دین صورت می‌گیرند، آسیب‌های جبران‌ناپذیری به افغانستان و مردم آن زده‌اند. از زمانی حضور گروه‌های افراطی در کشور عزیز ما افغانستان، مردم نه تنها با جنگ و فقر روبه‌رو شدند بلکه هراس از انفجارهای انتحاری و حملات تروریستی به یک واقعیت روزمره تبدیل شد. فاجعه‌ای که هر روز در گوشه‌ای از این سرزمین اتفاق می‌افتد، زندگی میلیون‌ها نفر را تحت‌الشعاع قرار داده و بازسازی کشور را از دایره امکان خارج کرده است.
در این میان، برخی منابع نیز گزارش داده‌اند که شاخه خراسان گروه داعش، طی یک ماه گذشته دستور شدت حملات علیه گروه های که مخالف داعش هستند به زیرمجموعه‌های خود صادر کرده است. این تهدیدات و دستورات، که به‌نوعی جنگ قدرت و نفوذ در منطقه را نشان می‌دهد، بر پیچیدگی و خشونت در افغانستان خواهد افزوده. در حالی که گروه طالبان به‌طور فزاینده‌ای در افغانستان به‌عنوان قدرت حاکم شناخته می‌شود، داعش با انتشار دستورالعمل‌هایی برای حمله به رهبران طالبان، قصد دارد تا بحران‌ها و درگیری‌های داخلی را تشدید کند. این وضعیت نه تنها برای مردم افغانستان فاجعه‌آمیز است، بلکه نشان می‌دهد که چگونه منافع گروه‌های افراطی در سطح جهانی، حیات و امنیت مردم را تهدید می‌کند.
در نهایت، باید اذعان کرد که این نوع اقدامات تروریستی و انتحاری نه‌تنها به‌زیان مردم بی‌دفاع افغانستان است بلکه به‌نوعی نیز به بذر افراطگرایی و خشونت در منطقه دامن می‌زند. افغانستان، کشوری که مردمانش تنها به‌دنبال صلح و امنیت‌اند، بیش از دو دهه است که در این چرخه معیوب گرفتار شده‌اند. زمان آن فرا رسیده است که تمامی مراکز آموزشی که با نام دین اسلام، خشونت و ترور را ترویج می‌دهند، به‌طور جدی و قاطعانه بسته شوند و مسئولین این کشتارها مورد پیگرد قرار گیرند. مسلمانان در سراسر دنیا باید به‌طور متحد و قوی بر طبل صلح بکوبند و بر نفی هرگونه خشونت و ترور تأکید کنند. تنها از طریق اتحاد و همبستگی می‌توان این معضل جهانی را ریشه‌کن کرد و افراط‌گرایان را به‌طور قطعی شکست داد.