تناقض میان گفتار و عمل؛ وضعیت رسانه‌ها در افغانستان چگونه است؟

تناقض میان گفتار و عمل؛ وضعیت رسانه‌ها در افغانستان چگونه است؟

ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان، در دیداری با مسئولان رسانه‌ها اظهار داشت که این گروه به آزادی بیان و فعالیت رسانه‌ها در چارچوب “اصول اسلامی” متعهد است.

مجاهد افزود: “طالبان از اهمیت رسانه‌ها در عصر حاضر آگاه است و به طور کامل متعهد است که آزادی بیان و فعالیت‌های رسانه‌ای را در چارچوب اصول اسلامی تضمین کند.”

این اظهارات سخنگوی طالبان در حالی بیان شده است که طالبان در ماه‌های اخیر محدودیت‌های زیادی را بر رسانه‌ها اعمال کرده است.

اما اصحاب رسانه این اظهارات را در تضاد با واقعیت‌های موجود دانسته و تاکید می‌کنند که محدودیت‌های جدی بر فعالیت‌های رسانه‌ای در افغانستان حاکم شده است.

در ماه‌های اخیر، طالبان فشارهای زیادی بر رسانه‌ها اعمال کرده که آثار منفی آن بر جامعه و رسانه‌ها به وضوح قابل مشاهده است. یکی از پیامدهای این محدودیت‌ها، کاهش آزادی بیان و تنوع نظرات در جامعه است. وقتی رسانه‌ها تحت فشار قرار می‌گیرند و مجبور به رعایت سیاست‌های خاصی می‌شوند، صدای انتقادات و نظرات مختلف خاموش می‌شود. این موضوع می‌تواند منجر به ایجاد فضایی یک‌سویه و کم‌اطلاع در جامعه گردد که در آن مردم تنها به اطلاعات محدود و غالباً جهت دار دسترسی دارند.

محدودیت‌های رسانه‌ای همچنین بر کیفیت اخبار و اطلاعات منتشر شده تأثیر منفی می‌گذارد. رسانه‌ها برای جلوگیری از “تبلیغات منفی” و عدم رعایت قوانین وضع شده، ممکن است از پوشش اخبار مهم و حساس خودداری کنند. این مسئله می‌تواند به کاهش اعتماد عمومی به رسانه‌ها منجر شود. وقتی مردم احساس کنند که رسانه‌ها قادر به ارائه اطلاعات صحیح و بی‌طرفانه نیستند، به دنبال منابع غیررسمی و غیرمعتبر می‌روند که خود می‌تواند به گسترش شایعات و اطلاعات نادرست منجر شود.

ممنوعیت نشر تصاویر موجودات زنده و توقف برنامه‌های سیاسی، فضای رسانه‌ای را محدود کرده و فرصت‌های گفتگو و تبادل نظر را از بین می‌برد. این وضعیت می‌تواند به نارضایتی اجتماعی و کاهش مشارکت مدنی منجر شود، چرا که مردم احساس می‌کنند صدای آن‌ها شنیده نمی‌شود.

این شرایط می‌تواند بر توسعه اجتماعی و سیاسی کشور تأثیر منفی بگذارد. نبود آزادی رسانه‌ای و عدم دسترسی به اطلاعات صحیح می‌تواند به ایجاد ناامیدی و بی‌اعتمادی در جامعه منجر شود و نهادهای حکومتی و مشارکت مدنی را تضعیف کند. محدودیت‌های طالبان بر رسانه‌ها نه تنها بر کیفیت اطلاعات تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند به ناپایداری اجتماعی و سیاسی نیز دامن بزند.

Facebook
Twitter
WhatsApp
Telegram
Email
مطالب مرتبط